Με αφορμή τη διεξαγόμενη συζήτηση για τη δημιουργία ή μη Δομής υποδοχής και φιλοξενίας των εκ Τουρκίας διακινούμενων στη νήσο μας αλλοδαπών, ενόψει μάλιστα και των απροκαλύπτως πλέον εκτοξευόμενων υπό της τελευταίας κατά της χώρας μας, και ειδικότερα των νησιών μας, απειλών, ενδείκνυται να μην παραθεωρηθεί και το ενδεχόμενο της εσκεμμένης εκ μέρους της γείτονος προώθησης στη χώρα μας ατόμων που σε περίπτωση σύρραξης θα αποτελέσουν εθνική απειλή, καθώς η έναντι του τοπικού πληθυσμού στάση τους δεν θα υπάρξει φιλική, εάν κρίνουμε και από το ακόλουθο τοπικό ιστορικό περιστατικό, το οποίο ίσως στους νεότερους δεν είναι ευρύτερα γνωστό.
Το 1940, με την έναρξη του πολέμου, είχαν εκτοπιστεί στη Χίο από το Ηπειρωτικό μέτωπο περίπου 2.600 Αλβανίζοντες και Βουλγαρίζοντες, οι οποίοι κρατούνταν στα Σχολεία του Κάμπου και στους Αλευρομύλους του Μίχαλου και του Πασβάντη. Το απόγευμα της 4ης Μαΐου του 1941, μόλις αποβιβάστηκαν στη Χίο οι Γερμανοί, οι κρατούμενοι αυτοί εξόρμησαν στις οδούς της πόλεως και κινήθηκαν εχθρικά κατά του τοπικού πληθυσμού. Ευτυχώς, χάρη στην ευελιξία των τοπικών Αρχών που ήλθαν σε συνεννόηση μετά των Γερμανών, οι οποίοι δια του αρχηγού τους εμφανίσθηκαν στη νήσο ως φίλοι δήθεν και ειρηνοποιοί, αφ’ ενός δεν προκλήθηκαν σοβαρά επεισόδια και αφ’ ετέρου απομακρύνθηκαν εν συνεχεία της νήσου οι εν λόγω ταραχοποιοί.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
