Η Ελλάδα –παρά την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζει- δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη στο ζήτημα των Σύρων προσφύγων που επιλέγουν να αποφύγουν τις σφαίρες και τις βόμβες που πέφτουν στην πατρίδα τους τον επικίνδυνο θαλάσσιο δρόμο του Αιγαίου για να αναζητήσουν μια καλύτερη μοίρα μέσα στην Ευρώπη. Δεν μπορεί η Ελλάδα να κλείσει την πόρτα στον ανθρώπινο πόνο που κτυπά την πόρτα της μια και είναι η ανατολικότερη και πλησιέστερη χώρα προς την Συρία. Εδώ συνυπάρχουν εθνικές υποχρεώσεις και εθνικά δικαιώματα κι εμείς θα κρυφτούμε πίσω απ΄το δάκτυλό μας; Γίνεται ; Ε δεν γίνεται!
Από πολλούς δικούς μας, ντόπιους, λέγονται πως ήρθαν αυτοί για να μας βρωμίσουν , να μας καταστρέψουν , να μας εκπατρίσουν, να…,να…. Όμως όσα κι αν λέγονται δεν είναι ικανά να σβήσουν την ανθρωπιά μας , δεν είναι δυνατόν να μας κάνουν απαθείς και αδιάφορους θεατές εφόσον έρχεται ένας ολόκληρος λαός να περάσει απ΄την αυλή μας… Εξάλλου πώς μπορούμε να ξεχάσουμε και το δικό μας Ελληνικό πληθυσμό της Μικρασίας που αντιμετώπισε κατά την καταστροφή της Σμύρνης κυρίως, αυτή την κακή πορεία της προσφυγιάς και ήρθε ρακένδυτος και εξουθενωμένος στα πατρώα εδάφη προκειμένου να σώσει την ζωή του. Και το 1922 όπως και το 1941-44 η θάλασσα του Αιγαίου μετατράπηκε όπως και τώρα σε διάδρομο διάσωσης πολλών αλλά και σε νεκροταφείο ουκ ολίγων….. και τότε όπως και τώρα στήθηκαν σκηνές στο Βουνάκι , έκλαιγαν παιδιά απ΄ την πείνα , τουρτούριζαν στο ύπαιθρο άνθρωποι…
Όλες αυτές οι πρωτόγνωρες για την γενιά μας εικόνες που βλέπουμε στην πόλη , το νησί μας και γενικότερα , έχουν δυστυχώς επαναληφθεί με τραγικό τρόπο και τότε όπως και τώρα οι ντόπιοι «χωρίστηκαν» όχι φωναχτά αλλά υπόγεια θα λέγαμε σε δυο κατηγορίες . Αυτούς που ήταν αρωγοί και συμπαραστάτες των προσφύγων και τους βοηθούσαν παντοιοτρόπως κι αυτούς που ήταν αδιάφοροι και αντίθετοι προς τους πρόσφυγες γιατί πίστευαν ότι κουβαλούν δεινά και αρρώστιες και θα βλάψουν την τοπική κοινωνία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Κάποιοι εθελοντικά σπεύδουν να βοηθήσουν και να προσφέρουν καλές υπηρεσίες και κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα και κάνουν από μακριά υψηλή κριτική. Ανεπιφύλακτα απ΄αυτό το βήμα προτρέπομε όλους να έρθουν προς την πρώτη κατηγορία γιατί όλοι είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ με ένα σαρκίο που το περιφέρουμε επί της Γης και δεν ξέρουμε και πάλι τι μπορεί να μας συμβεί αύριο σε μας και το λαό μας, αλλά και γιατί είμαστε Χριστιανοί και δεν ξεχνούμε τα λόγια του Κυρίου «Αγαπάτε αλλήλους», «ο έχων δύο χιτώνας δίνει τον ένα στον μη έχοντα αδελφό του» όπως και το « Πότε σε ίδωμεν πεινόντα ή διψώντα και δεν σε βοηθήσαμε;» και τότε είπε ο Χριστός « εφόσον ουδέν εποιήσατε για τους αδελφούς μου τους ελαχίστους ούτε εμεί εποιήσατε». Ανοίχθηκε λοιπόν μπροστά μας, στο κατώφλι μας η ευκαιρία της προσφοράς στον συνάνθρωπο και έχομε υποχρέωση να δώσουμε κάτι απ΄το υστέρημά μας για να βοηθήσομε έστω και ένα μόνο πρόσφυγα με ένα κουλούρι, με ένα ρούχο με ένα ψωμί, με ένα βρασμένο αυγό, με οτιδήποτε χρήσιμο γι αυτόν. Το ξέρουμε όλοι ότι δεν μπορούμε μόνο ατομικά ενεργούντες να σώσουμε τόσο πολύ κόσμο, αλλά όχι να μένομε πλήρως σε απόσταση. Ο καθένας κατά τις δυνάμεις του ας προσφέρει. Επισημαίνουμε ότι οι ευθύνες ανήκουν στις αρχές είτε είναι τοπικές είτε εθνικές είτε Ευρωπαϊκές είτε παγκόσμιες. Δεν υπήρξε ούτε πρόβλεψη, ούτε και προετοιμασία για αντιμετώπιση τέτοιου μεγάλου προσφυγικού ρεύματος το οποίο θα έχει και μεγάλη συνέχεια. Ωστόσο χρειάζεται το όλο ζήτημα περίσκεψη και όχι εύκολες αναλύσεις και κριτικές . Χρειάζεται έμπρακτη συμπαράσταση ο πρόσφυγας γιατί έχει δικαίωμα στη ζωήκι όχι μερικοί εκμεταλλευτές και στη ΧΙΟ να προσπαθούν να τουπιούν το αίμα…ΟΦΕΙΛΟΥΝ οι τοπικές αρχές με την οικονομική ενίσχυση της Κυβέρνησης και της ΕΕ, να εξασφαλίσουν κάποιους κατάλληλους χώρους διαμονής και υγιούς διαβίωσης για τις δυο-τρεις ημέρες που είναι εδώ και αυτό το ασπαζόμαστε όλοι , χρειάζονται να μαζεύονται –εκτός απ΄τα σκουπίδια και τα λερώματα- τα παρατημένα κλινοσκεπάσματα και ρούχα απ τους χώρους και αφού τα περάσουν από κλίβανο απολύμανσης και καθαρισμού να τα ξαναδίνουν στους επόμενους…
ΟΜΩΣ αυτό που μερικοί ζητούν μέσω δημοσιευμάτων στον Τύπο, δηλαδή να ανοίξουν δίχως περιορισμό και προϋποθέσεις οι αίθουσες στις εκκλησιές, γυμναστήρια σχολείων και πολλά άλλα δεν τα ασπαζόμαστε. Τέτοιες προτάσεις μάλλον υπερβαίνουν τα όρια γιατί ο καθένας που τις εκστομίζει δεν σκέπτεται και τις ζημιές και τα επακόλουθα …Ίσως και να μην έχει προσφέρει ούτε μια δραχμή, ούτε ένα ευρώ για να γίνουν και συντηρηθούν εκκλησιές , αίθουσες, γυμναστήρια κι έτσι ας χαλάσουν κι ας γίνουν όλα στάχτη… Ανταπάντηση υπάρχει σε αυτούς όλους που οφείλουν να παράσχουν αυτοί πρώτοι τα δείγματα της καλής φιλοξενίας τους ακόμη και στα σπίτια τους. Κυρίες και κύριοι, που υποστηρίζετε αυτά, ακούστε. Αν είχαν οι πρόσφυγες αποδεδειγμένα τις πρέπουσες συμπεριφορές ως προς την καθαριότητα και άψογη διατήρηση των χώρων αυτών, αν πληρούνταν στοιχειωδώς οι όροι υγιεινής με επαρκείς τουαλέτες και ντουζιέρες, αν υπήρχε και η προ του 2010 οικονομική ευρωστία για να μπορούν να αποκατασταθούν όποιες μικρές η μεγάλες ζημιές τότε ίσως θα ήταν αλλιώς!!!! Κι όπως λέει κι ο λαός μας «δεν θάρθουν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα» .
Εν κατακλείδι , βοηθούμε τον πρόσφυγα που περνά απ΄εδώ όσο γίνεται, ανεχόμαστε τα προβλήματα που δημιουργούνται στην τοπική κοινωνία και υπομονετικά αναζητούμε λύσεις και φυσικά βάζουμε και τα πρέποντα όρια….Λέμε «ΝΑΙ στη στήριξη των προσφύγων αλλά ΟΧΙ στη δική μας πλήρη διάλυση»…και σ΄ όποιον αρέσει!!!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
