Ο θάνατος του αείμνηστου Νίκου Κ. Λω, τον οποίο δέχθηκε χθες φιλόστοργα στους κόλπους της η γενέθλια γη του, συγκίνησε ιδιαίτερα τη Χιακή κοινωνία, η οποία έχει ωφεληθεί και ωφελείται πολυμερώς και πολυτρόπως από τη μεγάλη του φιλανθρωπία.΄Εδωκε δε, παράλληλα, την ευκαιρία να τονιστούν, σε σχετικά δημοσιεύματα και συνεντεύξεις,η ευγένεια του ήθους του, η σεμνότητα και η ανωτερότητα του χαρακτήρα του, καθώς και η γενναιόδωρη και ανιδιοτελής προσφορά του σε συνανθρώπους, Πολιτιστικούς Συλλόγους και Ιδρύματα ευαγή, πάντα αθόρυβα και σεμνά κατά την ευαγγελική επιταγή.
Για τούτο, -μολονότι συνέβαλε μετά της εκλεκτής συζύγου του κυρίας Ηρώς στην ανέγερση της Αίθουσας Πολλαπλών Χρήσεων του Μελανιούς προς τιμήν των θυμάτων του εκεί Παγχιακού Ολοκαυτώματος, είχε από ετών ανακηρυχθεί μέγας ευεργέτης και επίτιμος Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου μας «Η Μέλαινα ΄Ακρα», και οι φωτογραφίες του ίδιου και της συζύγου του είναι αναρτημένες τιμητικά στην πλέον περίοπτη θέση της εν λόγω Αίθουσας-, δεν θα αναφερθώ στις ως άνω γνωστές αρετές και προσφορές του μεταστάντος, αλλά σε δύο σημαντικές πλην όμως λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής και της προσωπικότητάς του, τις οποίες, από τη διακρίνουσα αυτόν σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη, ο ίδιος δεν προέβαλλε.
Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Αρρένων Χίου το 1935, μπάρκαρε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια -δύο ως μούτσος και δύο ως απλός ναύτης-, βιώνοντας όλους τους κινδύνους, τις ταλαιπωρίες και τις δυσκολίες του τότε ναυτικού επαγγέλματος, και επί πλέον το αφάνταστο μαρτύριο που του προκαλούσε η συνεχής ναυτία από την οποία υπέφερε σε όλη την τετραετία. Εν συνεχεία και με οικονομική στενότητα και δυσκολία έμεινε για την εκμάθηση της αγγλικής ένα χρόνο στην Αγγλία, και με την έκρηξη του Πολέμου το 1940 με πλοίο του Στ. Λιβανού αποβιβάστηκε ως λαθρομετανάστης στην Αμερική, κατορθώνοντας χάρη στη γνώση της αγγλικής γλώσσας να μην απελαθεί. Εγγράφεται, κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων, σε Ανώτερη Σχολή Επιχειρήσεων και εν συνεχεία σπουδάζει Ναυτική Μηχανική και Ναυπηγική στο περίφημο πανεπιστήμιο ΜΙΤ, εργαζόμενος καθ’ όλο το διάστημα της φοίτησής του ως βοηθός σερβιτόρου και σερβιτόρος σε ελληνικά εστιατόρια, και εν συνεχεία ως σερβιτόρος στην Φοιτητική Λέσχη του ΜΙΤ.
Το 1943 επιστρατεύεται από τον Αμερικανικό Στρατό, καταταγείς στην Υπηρεσία Στρατηγικών Επιχειρήσεων -Office of Strategic Services (OSS)-, της οποίας αποστολή ήταν η κατασκευή και χρήση εκρηκτικών μηχανισμών, η κατασκοπεία και αντικατασκοπεία και οι καταδρομικές επιχειρήσεις, προαχθείς μετά το πέρας της εκπαιδεύσεώς του στο βαθμό του λοχία.
Τον Ιανουάριο του 1944 αποστέλλεται στο Κάιρο, όπου έδρευε τμήμα της Μονάδας του (OSS), και από εκεί αναλαμβάνει εθελοντικά με έναν Αμερικανό συνάδελφό του την ιδιαίτερα επικίνδυνη αποστολή στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην ορεινή περιοχή του Βόλου, προκειμένου να συνεργαστεί με τις εκεί Ελληνικές Αντιστασιακές Οργανώσεις στα πλαίσια της ειδικότητάς του, κατασκευάζοντας εκρηκτικά και τυπώνοντας και προωθώντας προπαγανδιστικά φυλλάδια στις τάξεις των Γερμανών στρατιωτών, τα οποία τους προέτρεπαν να παραδοθούν, τακτική που είχε ως αποτέλεσμα την αυτομόληση αρκετών.
΄Οταν τον Ιούνιο του 1944 οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από την περιοχή του Βόλου, διατάχθηκε να επιστρέψει στο Κάιρο, απ’ όπου αποστέλλεται στην Ιταλία και μετέχει δραστήρια στον εκεί διεξαγόμενο συμμαχικό αγώνα κατά των δυνάμεων των ναζιστών, αγώνα που συνεχίστηκε μέχρι της οριστικής ήττας αυτών.
Για την ως άνω πολεμική του δράση τιμήθηκε με το ανώτερο μετάλλιο του Αμερικανικού Στρατού, αυτού της «Λεγεώνας της Τιμής», και του χορηγήθηκε ως έμπρακτο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης η αμερικανική ιθαγένεια.
Ο Νίκος Λως, επομένως, διακρίθηκε όχι μόνον ως λαμπρός επιχειρηματίας στο χώρο της Ναυτιλίας, ως εξαίρετος οικογενειάρχης, και ως πρότυπο σεμνότητας, ευγένειας, ανθρωπιάς και φιλανθρωπίας, αλλά και ως υπόδειγμα θάρρους, τόλμης, φιλοπατρίας και αγωνιστή της ελευθερίας. Εναπόκειται και στη Χιακή κοινωνία, μέσω της Τοπικής Αυτοδιοικήσεώς της, να τον τιμήσει και με σύμβολα, τόσο για να αποτελούν αυτά για τις επόμενες γενεές παρακίνηση μίμησης του παραδείγματός του στο ήθος και στην αγαθοεργία, όσο και για να είναι, όπως ενθέρμως όλοι το ευχόμαστε, η μνήμη του αιωνία.
Υ.Γ. Τα ως άνω βιογραφικά προέρχονται από το βιβλίο του μεταστάντος “Memoirs” (1995) -και στα ελληνικά «Απομνημονεύματα» (2003)-, το οποίο ο ίδιος από μετριοφροσύνη δεν το κυκλοφόρησε ευρύτερα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
