Πριν αρχίσει να μας φταίει το κράτος, η κυβέρνηση και τα ΕΣΠΑ που αποκλείουν τα δεκάδες οραματικά έργα μας και δυσκολεύουν το δρόμο του νησιού προς την ανάπτυξη, ας δούμε μερικά πράγματα με το ρεαλισμό που τους αρμόζουν.
Διαχρονικά το νησί «φώναζε» υποδομές. Τέτοιες εννοούσε το λιμάνι των Μεστών, το αεροδρόμιο, τη βελτίωση του υφιστάμενου κεντρικού λιμένα, δρόμους και φράγματα. Δεκάδες αιρετοί την τελευταία δεκαπενταετία κάλυπταν τις ελλείψεις τους πίσω από τα διλήμματα ότι για τα μακρόπνοα σχέδια του νησιού, που θα το καταστήσουν τον τουριστικό και αναπτυξιακό παράγοντα, απαιτούνται εκατομμύρια από τις κυβερνήσεις. Πλάκα στην πλάκα όμως, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα εκατομμύρια αυτά ήρθαν και τελικά το πρόβλημα δεν ήταν ποιος μας τα δίνει, αλλά ότι εμείς δεν ξέραμε τι θα κάνουμε όσα φτιάξαμε...
Η επίσκεψη του προέδρου του Ο.Λ.Π., Γιώργου Ανωμερίτη, και οι εκκωφαντικές δηλώσεις του ότι οι εταιρίες κρουαζιέρας περιμένουν να «πιάσουν» Χίο είναι αδύνατον να χαρακτηριστούν από σοβαρότητα. Ο άνθρωπος που πριν δυο χρόνια υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας για την αξιοποίηση των λιμενικών υποδομών της Χίου και εξέφρασε τη συμπαράστασή του σε ότι αφορά στις ανάγκες για μελέτες που θα δώσουν μόνιμη λύση στο ζήτημα της διαχείρισης του κεντρικού λιμένα, ήρθε και διαπίστωσε, με αρκετή δόση ευγένειας, ότι θα πρέπει να τρέξουμε... Προφανώς είδε ότι από την τελευταία επίσκεψή του μέχρι σήμερα, το μόνο που άλλαξε ήταν η δημοτική αρχή! Τι να πει... Είπε «τρέξτε, γιατί σας χρειαζόμαστε στο χάρτη του τουρισμού»....
Πάμε σε μας όμως. Φτιάξαμε το λιμένα των Μεστών γιατί ακόμη και τα... δέντρα σε τούτο τον τόπο εξέφραζαν την άποψη ότι τα Μεστά είναι η μόνη λύση. Τέσσερα προς πέντε χρόνια αργότερα στο λιμένα των Μεστών δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα.
Η υποδομή που θα φιλοξενούσε κρουαζιερόπλοια έγινε μια πελώρια μαρίνα που χαίρονται οι ακάματοι αλιείς και όσοι εξ’ ημών πηγαίνουν για ουζάκι στις όμορφες ταβέρνες της περιοχής. Η υποδομή ουδέποτε απέδωσε τα προσδοκώμενα. Ουδέποτε όμως απέδειξε ότι ενδιαφέρει και κάποιον σοβαρά, μιας και ούτε εταιρίες προσέγγισε, ούτε την ακτοπλοΐα, ούτε εμάς τους ίδιους κατάφερε να πείσει πως αποτελεί τη... μόνη λύση, όπως πολλοί ευαγγελίζονταν. Ακόμη και οι μεταφορικές αρνούνται να μεταστεγαστούν εκεί, ακόμη και τα τσιμεντάδικα που συνεχίζουν να ξεφορτώνουν στο κεντρικό λιμάνι! Αυτό άραγε ήταν το όραμα;
Πέντε χρόνια προσπαθούμε να ενώσουμε τα κομμάτια του παζλ που λείπουν. Λείπουν οι χερσαίες εγκαταστάσεις, λείπουν οι πιστοποιήσεις και τα Σένγκεν.... Και τι θα γίνει λοιπόν στο τέλος με το όραμα των εκατομμυρίων;
Απαξιωμένο έργο, για το οποίο συζητούμε μόνο εσωτερικά για... κατανάλωση, φροντίζοντας τώρα να λέμε ότι για να αποδώσει απαιτείται να ολοκληρωθεί συνολικά ο σχεδιασμός... Μόνοι μας δηλαδή ρίχνουμε στάχτη στα μάτια μας...
Και τα επόμενα 20 χρόνια στην ίδια κατάσταση θα είναι. Όχι γιατί τελικά δεν μπορούμε, αλλά γιατί στη Χίο μόλις ολοκληρωθεί το οτιδήποτε το παρατάμε σύξυλο και τρέχουμε να φτιάξουμε κάτι άλλο....
Την επόμενη λοιπόν φορά που θα βγούμε στη ζητιανιά απαιτώντας υποδομές, ας στύψουμε καλά το μυαλουδάκι μας πριν ξεστομίσουμε ένα ακόμη όραμα. Όχι γιατί δεν θα έχουμε καλές ιδέες (οι «σοφοί» του τόπου τις έχουν σε αφθονία), αλλά γατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να μας ακούσουν και να κάνουν κι άλλο όραμα μας πραγματικότητα!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.