Από την 1η Ιουλίου σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας, βάσει του άρθρου 25 του νόμου 5053/23, εφαρμόζεται στην χώρα μας η εξαήμερη εργασία.
Όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα και όσα κατακτήθηκαν με αγώνες χρόνων και διεκδικήσεων πετιούνται στο καλάθι της ιστορίας, προς όφελος των εργοδοτών τσαλαπατώντας για ακόμη μια φορά τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων. Την στιγμή όπου σε χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης όπως η Βρετανία και η Γερμανία, εφαρμόζεται πιλοτικά η τετραήμερη εργασία, η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να εφαρμόσει ένα ακόμη αντεργατικό νομοσχέδιο, με μόνη κατοχύρωση από την ΕΕ την 11ωρη ανάπαυλα ανάμεσα σε δύο μεροκάματα.
Έτσι, λοιπόν επανερχόμαστε δεκαετίες πίσω με τον εργαζόμενο όμηρο και έρμαιο στα χέρια του εργοδότη, μιας και έχει ανάγκη την εργασία για την επιβίωση του μέσα σε αυτό το ανελέητο κύμα ακρίβειας και ασυδοσίας. Μπορεί λοιπόν να φθάσει να εργάζεται 13 ώρες και 6 μέρες την εβδομάδα. Ζωή για να εργάζεται και μόνο, να μην έχει χρόνο για την οικογένεια του-αν καταφέρει να δημιουργήσει-,να μην σκέφτεται, να μην αντιδρά, να μην διεκδικεί. Αυτό θέλουν να καταφέρουν, τον άνθρωπο εργάτη-σκλάβο που θα ευχαριστεί το αφεντικό ακόμα και για τα αυτονόητα.
Το προκλητικό σε όλη αυτή την θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι επιχειρείται να παρουσιασθεί από την κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ περίπου σαν παροχή προς τον εργαζόμενο, λέγοντας ότι, το ημερομίσθιό τους για την 6η ημέρα θα είναι προσαυξημένο κατά 40%, ή ότι σε περίπτωση που η 6η ημέρα συμπίπτει με Κυριακή ή επίσημη αργία, ο εργαζόμενος δικαιούται το ημερομίσθιό του προσαυξημένο κατά 115% και άλλα τέτοια παραπλανητικά. Το βέβαιο είναι ότι σταδιακά αποδομούνται όλα τα κεκτημένα δικαιώματα και αντί να μιλάμε για καλύτερες και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, καλά αμειβόμενες, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εργασιακό μεσαίωνα με εργασία και εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, ευέλικτα ωράρια κατά το συμφέρον των εργοδοτών, «ενεργό και ανενεργό χρόνο», μέχρι τη δουλειά τις Κυριακές και αργίες.
Επανέρχονται ξανά και επιτακτικά στο προσκήνιο οι διεκδικήσεις για 7ωρο – πενθήμερη εργασία - 35ωρο και νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Εκτός όμως από τα παραπάνω που λογικά θα ήταν δεδομένα, μέσα σε αυτή την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα είναι αναγκαία η προάσπιση γενικότερα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η πλήρης διαφύλαξη τους από τις πάσης φύσεως ευέλικτες μορφές εργασίας και ότι άλλο μπορεί να επινοήσουν, όπως η ψηφιακά κάρτα εργασίας που δήθεν διαφυλάττει τον εργαζόμενο αλλά πραγματικά δίνει μια σειρά από επιλογές για να επεκταθεί ο απλήρωτος χρόνο εργασίας τους.
Οι εργαζόμενοι δυστυχώς και πάλι στο στόχαστρο των άδικων και αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
