Η νέα διοίκηση του Εμπορικού Συλλόγου της Χίου, όπως προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές, έχει μπροστά της ένα δύσκολο και επίπονο για τα δεδομένα της εποχής έργο. Κάκιστα όλα αυτά τα χρόνια ο Σύλλογος έχει μετατραπεί περισσότερο σε ένα... «συνδικάτο», παρά σε μια ομάδα που οφείλει να εκπροσωπεί εμπόρους- επιχειρηματίες με όλη τη σημασία της λέξης. Κι ως γνωστόν, δεν υπάρχει επιχειρηματίας δεξιός, αριστερός και κεντρώος στην παγκόσμια οικονομική ανάλυση. Υπάρχει μικρομεσαίος επιχειρηματίας- έμπορος, με επιταγές, έσοδα, έξοδα, οφειλές, ανείσπρακτα όπως συμβαίνει σε κάθε επιχείρηση- κατάστημα.
Αυτά οι φίλτατοι του Εμπορικού Συλλόγου κάπου στην πορεία τα είχαν μπερδέψει. Είδαν τους εαυτούς τους περισσότερο ως συνδικαλιστές της αγοράς παρά ως επιχειρηματίες που λειτουργούν σε μια ελεύθερη και πλήρως ανταγωνιστική οικονομία.
Και τα λέω αυτά διότι στη Χίο έχουμε καταφέρει να δαιμονοποιούμε κάθε ελληνική λέξη με πρώτη εκείνη του «επιχειρηματία». Λες και ο όρος απευθύνεται μόνο στο βιομήχανο με επτά φουγάρα εργοστάσιο και όχι σε εκείνον που διατηρεί ένα κατάστημα- επιχείρηση με έναν ή δύο εργαζόμενους!
Πρώτα λοιπόν πρέπει να ξεφοβηθούν τις λέξεις, τις έννοιες της οικονομίας και τους όρους για να μπορέσουν στη συνέχεια να αντιληφθούν και τη θέση τους μέσα στην οικονομική κλίμακα του νησιού. Και αυτή πραγματικά, είναι σημαντική.
Απορροφημένοι χρόνια τώρα στα... συνδικαλιστικά μεταξύ Επιμελητηρίου, Εμπορικού Συλλόγου, Ομοσπονδιών, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΝΑΤΟ, οι μικρομεσαίοι της χιώτικης αγοράς ξέχασαν τον καταναλωτή.
Τον άφησαν να σκέφτεται με όρους της δεκαετίας του 80’, αποφάσισαν για αυτόν χωρίς αυτόν, σκέφτηκαν για αυτόν και στο τέλος έκαναν και το λογαριασμό για αυτόν.
Χωρίς καταναλωτές ικανοποιημένους τι θα ήταν η αγορά;
Οι αγκυλώσεις σε συγκεκριμένες λογικές οφείλουν και πρέπει να ξεπεραστούν με γενναίες αποφάσεις και πάνω από προσωπικές και ατομικές ιδεολογίες που συμπαρασύρουν την πλειοψηφία των εμπόρων. Φάνηκε εξάλλου ότι αυτό ενόχλησε και τους περισσότερους που ούτε καν πήγαν να ψηφίσουν και ούτε μια κουβέντα δεν ακούστηκε για το λόγο που προκλήθηκε μια τέτοια τάση στην πρόσφατη εκλογική διαδικασία. Η αγορά όμως δεν είναι έπιπλο ή σερβάν που το βάλαμε σε μια γωνιά, το ξεσκονίζουμε κι άντε το καμαρώνουν οι μουσαφίρηδες. Η αγορά είναι μια έννοια ανοικτή, πλατιά, που σηκώνει δεκάδες μετατροπές, βελτιώσεις και προσαρμογές εφόσον οι ανάγκες το απαιτούν. Και η αλήθεια πίσω από την άρνηση των φίλων του Εμπορικού Συλλόγου να συζητήσουν ωράρια, ημέρες και οτιδήποτε άλλο δεν έχει να κάνει με το κατά πόσο τους αρέσει, αλλά με τον κίνδυνο να πετύχει. Κάτι που θα επιβάλλει στη συνέχεια στην αγορά να αλλάξει, χωρίς αρκετά από τα μέλη της νέας διοίκησης να είναι έτοιμα για τέτοιου εύρους αλλαγές...
Ο φόβος του καλού είναι το καλύτερο. Και προς το παρόν αυτό ακριβώς το συναίσθημα βγάζει η αγορά. Μη τυχόν και γίνουμε καλύτεροι. Γιατί μετά, τι θα έχουμε να λέμε...
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
