"Πάντα οι δημοσιογράφοι. Παντού και πάντοτε"

Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια εργασίας στον «π» μπαίνω στον πειρασμό να χρησιμοποιήσω τη στήλη των παρεμβάσεων για να αποτυπώσω δύο – τρεις προσωπικές απόψεις για το θέμα των LOCOS, αυτές που πάντοτε αποφεύγω να χρησιμοποιήσω στα ρεπορτάζ μου σχετικά με το θέμα.

Παρατηρώντας τα σχόλια των χρηστών κάτω από τα κείμενα του «π» σχετικά με το θέμα της φερόμενης ως εγκληματικής οργάνωσης (όρος που αποδίδεται πιστά στο κατηγορητήριο) αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει κενό πληροφόρησης για το πώς γράφει και από πού αντλεί τις πληροφορίες του ο δημοσιογράφος του εκάστοτε μέσου ενημέρωσης από το 2011 και έπειτα.

Δεν θα πω μισόλογα, όμως θέλω να αποδώσω τη δίκη μου αλήθεια έτσι όπως την έζησα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2011 μέχρι και σήμερα. Αποτελεί γεγονός ότι η πληροφόρηση τον πρώτο χρόνο της υπόθεσης και εννοώ μέχρι και τα μέσα του 2012 προέρχονταν αποκλειστικά και μόνο από την Ασφάλεια Χίου.

Θα διερωτηθεί φυσικά κάποιος γιατί δεν μπήκα στον κόπο να ψάξω και την άλλη πλευρά. Διαβεβαιώνω και μπορούν οι γονείς των παιδιών να το διαψεύσουν, ότι έψαξα κάθε μέσο επικοινωνίας με τους ίδιους. Ήταν τότε που το κτίριο της Α.Δ. Χίου ήταν ασφυκτικά γεμάτο με γονείς και συγγενείς ατόμων που είχαν συλληφθεί. Επί ένα μήνα που πρωί – βράδυ την
«έβγαζα» στην Ασφάλεια, η κάθε προσπάθεια συνεννόησης με τους γονείς για να βγει και η δική τους αλήθεια προς τα έξω έπεφτε συνεχώς στο κενό και συνήθως κατέληγε σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς και απειλές του τύπου: «Πάρε την κάμερα από εδώ μη τη σπάσω μαζί με εσένα», άσχετα αν αυτή ήταν κλειστή και απενεργοποιημένη μέσα στη θήκη της.

Ο καιρός περνούσε και τα πράγματα παρέμεναν τα ίδια, μέχρι και την εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη. Ήταν η περίοδος που η Χίος βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Τότε που κάποιοι (λίγοι) χαρακτήριζαν την εκπομπή ως συκοφάντηση για το νησί. Προσωπικά θεωρώ ότι κάθε άλλο παρά συκοφάντηση αποτέλεσε το γεγονός ότι μία κλειστή κοινωνία, βρέθηκε προ των ευθυνών της και παραδέχτηκε ανοιχτά το πρόβλημά της.

Και τότε ήταν το κομβικό σημείο. Η Χίος κατάλαβε επιτέλους ότι αυτά τα παιδιά δεν ήταν κάποια άγνωστα ή ξένα. Ήταν τα ίδια της τα παιδιά, του διπλανού, του γείτονα, του γνωστού. Από τότε και στο εξής η πλειονότητα των γονιών άρχισε να αλλάζει στάση.

Αυτή την αλλαγή επιβεβαίωσε και το γεγονός ότι λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2012, μερικοί από αυτούς με κάλεσαν σε μία φιλική συζήτηση για να μου πουν τις συνθήκες που βιώνουν τα ανήλικα στα κέντρα κράτησης. Στο επίκεντρο της συζήτησης φυσικά και η ανυπαρξία κοινωνικών δομών παρά την εξαγγελία τους.  

Τελικά με την αφορμή ενός χρόνου από τη σύλληψη των παιδιών ο «π» αναφέρθηκε στα όσα διαδραματίστηκαν αυτή τη φορά με λόγια γονέων και των ίδιων των πρωταγωνιστών έτσι όπως μου τα αφηγήθηκαν μέσα από τα κρατητήρια της Α.Δ. Χίου. (Σχετικό άρθρο).

Θα μου πείτε γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί θέλω να αποδείξω ότι σαφώς δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Ότι για να γράψει ο δημοσιογράφος πρέπει να έχει και την «πρώτη ύλη». Όταν δεν έχω πρόσβαση στην πηγή που λέγεται οικογένεια, γονείς, συγγενείς, φίλοι ή  περίγυρος των ατόμων που συνελήφθηκαν, τότε τι ακριβώς θα πρέπει να γράψω;

Τόσο στο Πρωτοδικείο, έπειτα στο Εφετείο Ανηλίκων και σήμερα στο Εφετείο Κακουργημάτων συνεχώς βρισκόμαστε στο στόχαστρο. Τη μία θα μας βρίσουν, την άλλη θα μας απειλήσουν και τέλος θα μας ταυτίσουν με τους μεγάλους του συστήματος.

Τι και αν κάποιοι από εμάς, αντιλαμβανόμενοι από νωρίς ότι η φυλάκιση δεν είναι μέτρο σωφρονισμού παιδιών, το γράφαμε με τα πιο έντονα γράμματα; Τι και αν πριν μερικούς μήνες κάποιοι σε έλεγαν ανεπηρέαστο και σε επικροτούσαν;

Είναι οι ίδιοι που το πρωί της Παρασκευής σε έβρισαν και σε αποκάλεσαν «ρουφιάνο των μπάτσων», είναι οι ίδιοι που στη συνέχεια σου είπαν «ξέρω που μένεις» κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλο.

Κάθε φορά τα ίδια. Όλοι σε ένα τσουβάλι ανεξάρτητα τι έχεις γράψει, αν έχεις εκφέρει ποτέ άποψη, αν έχεις σχολιάσει ποτέ την απόφαση. Πάντα θα είσαι γι’ αυτούς το κόκκινο πανί.

Αναρωτιόμουν αν αξίζει και σε εμένα αλλά και στον κάθε συνάδελφο που καλύπτει τη συγκεκριμένη δίκη αυτή η συμπεριφορά. Να σου βρίζουν τη μάνα, τον πατέρα, το σπίτι επειδή σε θεωρούν υπεύθυνο, άραγε για ποιο λόγο;

Άραγε ευθύνομαι εγώ για το γεγονός ότι κάποιοι ανάμεσά τους και παιδιά βρίσκονται πίσω από τη φυλακή; Φταίω ως Δημοσιογράφος για τη σύλληψή τους; Φταίω μήπως για τη σύνταξη της δικογραφίας ή μήπως για την απαγγελία των κατηγοριών; Έγραψα κάτι που επηρέασε την Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη, την Κοινωνία;

Και αν εγώ αποδεχτώ ότι ευθύνομαι για όλα αυτά, τότε ποιες οι ευθύνες των ίδιων των ατόμων, των οικογενειών, της κοινωνίας και της πολιτείας;

Εκτός και αν φταίω για τη διακίνηση χασίς, τους ξυλοδαρμούς λιμενικών, τις βομβιστικές επιθέσεις, την ανυπαρξία κέντρων πρόληψης, την ανυπαρξία της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων και τόσο άλλα.

Που είναι η δική μου ευθύνη; Στο να τα αναδείξω και να δώσω στην κοινωνία την ίδια να καταλάβει ότι δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Ότι την ανυπαρξία υποδομών σύντομα θα την πληρώσει και κάποιος άλλος γονιός που τώρα θεωρεί ότι τα ναρκωτικά είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά το δικό του παιδί. Και το έκανα με τη δύναμη που μου δίνει η θέση εργασίας μου, τρεις συνεχόμενες φορές.

Το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο. «Ρουφιάνοι των μπάτσων δημοσιογράφοι».

Αλλά όχι κύριοι. Δεν ευθύνομαι εγώ για τίποτα από όλα τα παραπάνω. Δεν μετείχα σε όλο αυτό. Δεν έπαιξα το παιχνίδι κανενός. Δεν πάτησα πάνω σε ανήλικα για να πουλήσω θέμα. Με το ίδιο θάρρος που λέω εδώ και δύο χρόνια ότι τα παιδιά αξίζουν δεύτερη ευκαιρία, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, με το ίδιο θάρρος ζητάω και την παραδειγματική καταδίκη όσων στρατολόγησαν μία ολόκληρη γενιά στα ναρκωτικά, χωρίς να σημαίνει ότι ο καθένας δεν είναι υπόλογος για τις πράξεις του είτε ανήλικος είτε ενήλικος.

Δυστυχώς κύριοι. Ούτε «ρουφιάνοι των μπάτσων είμαστε», ούτε κατήγοροι, ούτε Εισαγγελείς, ούτε Πρωτοδίκες, ούτε Εφέτες. Δημοσιογράφοι είμαστε. Καταγράφουμε και μεταφέρουμε γεγονότα, είτε αυτό αρέσει είτε όχι.

Αλλά ως γνωστόν: «Πάντα οι δημοσιογράφοι. Παντού και πάντοτε».

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.