Οποιοσδήποτε αποτολμήσει να ισχυριστεί ότι στο νησί δεν έχουν πέσει χρήματα... προφανώς κοιμάται ή όρθιος ή ακόμη και καθήμενος. Αν υπολογίσετε πρόχειρα πόσες πιστώσεις μπορεί έχουν δοθεί για μια σειρά από παρεμβάσεις τότε το αποτέλεσμα μπορείτε να το γράψετε με δεκαψήφιο αριθμό. Για τις συνθήκες και τα χρήματα το νησί δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην σημερινή του απόλυτη κακομοιριά.
Αντίθετα και πάντα σε λογικά πλαίσια, πιθανά το υδρευτικό θα είχε επιλυθεί, το λιμάνι θα είχε αξιοποιηθεί, η επέκταση του αεροδρομίου θα είχε πραγματοποιηθεί και μια σειρά από άλλα ζητήματα θα είχαν δρομολογηθεί καθώς καμία υποδομή δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη.
Αν ήμασταν σωστοί διαχειριστές εξάλλου, σήμερα θα ακολουθούσαμε την φυσική ροή των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων. Τα πακέτα Ντελόρ, τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα και τα ΕΣΠΑ δόθηκαν για κατασκευή υποδομών, όπως εξάλλου και η Προγραμματική Περίοδος 2007-2014, ενώ η νέα Προγραμματική Περίοδος 2014-2020 δεν καλύπτει πλέον υποδομές αλλά έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο κάλυψης αναγκών για κάθε περιοχή. Βρισκόμαστε λοιπόν ακριβώς σε αυτό το σημείο όμως συνεχίζουμε να απαιτούμε πιστώσεις για... υποδομές (δρόμους, αεροδρόμιο, λιμάνι, φράγματα, λίμνες κα).
Χρήματα λοιπόν έπεσαν, αυτό είναι δεδομένο. Τι μεσολάβησε και βγήκαμε εκτός προγραμματισμού;
Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο... προγραμματισμός. Ουδέποτε στο νησί η αυτοδιοίκηση λειτούργησε στο ελάχιστο με κριτήρια «επιχειρηματικά» παρά το ότι και ο Δήμος και η Περιφέρεια αποτελούν τους μεγαλύτερους «εργοδότες» του νησιού, απασχολούν το περισσότερο προσωπικό, και έχουν περισσότερα από 100.000.000 ευρώ προϋπολογισμό και οι δυο μαζί.
Μια επιχείρηση που ξεκινά να αλλάξει τζάμια για παράδειγμα δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει την προμήθειά τους 5 χρόνια... Πληρώνει και τα ζητά όσο το δυνατόν συντομότερα.
Στην αυτοδιοίκηση αντίθετα κανείς δεν βιάζεται. Οι παραγγελίες μπορούν να περιμένουν γιατί απλά από την κάθε καθυστέρηση κανείς δεν βγαίνει χαμένος, κανείς δεν θα απολογηθεί, κανείς δεν θα έρθει σε δύσκολη θέση. Κατά τον ίδιο τρόπο στήθηκαν και οι... προγραμματισμοί. Διάχυτη σε όλα τα έργα η λογική «ξεκινάμε και βλέπουμε», κόστισε στον τόπο εκατομμύρια που έπεσαν αλλά δεν έπιασαν επ’ ουδενί τόπο. Φράγματα για τα οποία πληρώθηκαν απαλλοτριώσεις δεν κατασκευάζονται. Λιμνοδεξαμένες που κατασκευάστηκαν δεν λειτουργούν. Δρόμοι που πληρώθηκαν σκίζονται στα δύο, μηχανήματα που πληρώνονται και δεν δουλεύουν. Και τόσα άλλα...
Αν υπάρχει κάποιος που νομίζει ότι ο τόπος μας έχει λαμπρό μέλλον τον προκαλώ το λιγότερο να μας το περιγράψει. Όμως παράλληλα αν μπορέσει ας εξηγήσει που έπεσαν τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουμε λάβει διαχρονικά από τα προγράμματα, ποια έργα απολαμβάνουμε σήμερα από αυτά τα χρήματα και πόσο βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής μας. Όλα είχαν μια πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης.... ούτε καν την εγγύηση δεν προλάβαμε να εξαντλήσουμε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
