Το σενάριο να πρόκειται για κλασσικό πολιτικό παιχνίδι ηρωποίησης του πρωθυπουργού έχει αρχίσει να εξασθενεί. Είναι, μεταξύ άλλων, προσβλητικό για τους ίδιους τους νησιώτες. Τα δεδομένα και κυρίως η έγκαιρη επικοινωνιακή τακτική να πλασαριστούν τα … αντίμετρα από την επικείμενη κατάργηση του ΦΠΑ ως εξισορροπητικά της απώλειας φανερώνουν ότι το μοναδικό πραγματικό αντιστάθμισμα της νησιωτικής ιδιαιτερότητας πάει περίπατο.
Η ζωή στα νησιά από 1 – 1- 2018 γίνεται οικονομικά αβάσταχτη, μέσα σε μια ημέρα το κόστος της ανεβαίνει τουλάχιστον κατά 7%, γιατί προφανώς ορισμένοι θα στρογυλλοποιήσουν το ποσοστό … υπέρ του εμπόρου και επαγγελματία, μια καλή ευκαιρία να μεταβιβάσουν στον πελάτη κι εκείνες τις μοναδούλες ΦΠΑ που κάποτε απορρόφησαν.
Αν όλα ακολουθήσουν τον προδιαγεγραμμένο δρόμο τους και δεν αλλάξει κάτι δραματικά, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη ήττα της νησιωτικής συνείδησης από τα χρόνια της προσάρτησης στον εθνικό κορμό των νησιών. Φαντάζει πομπώδες, δυστυχώς όμως περί αυτού πρόκειται.
Τα νησιά, με οργανωμένες και ισχυρές διοικητικές μονάδες, δεν κατάφεραν να πείσουν για την αυτονόητη ιδιαιτερότητα τους. Επέτρεψαν ένα δικαίωμα τους, αναγνωρισμένο σε άλλες μειονεκτικές περιοχές της Ευρώπης, να γίνει αντικείμενο εμμονικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη χώρα και τους δανειστές, επιλέγοντας, για άλλη μια φορά, το λάθος δρόμο διεκδίκησης διατήρησης του δικαιώματος τους.
Από την πρώτη στιγμή ζόριζαν τον ασθενή στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, αυτόν που δεν είχε τον πρώτο λόγο, την κυβέρνηση. Η ενδεδειγμένη στρατηγική θα ήταν η επιχειρηματολογία των νησιών να διατυπωθεί και να πείσει όσους απαιτούσαν την κατάργηση των μειωμένων φορολογικών συντελεστών, τους θεσμούς. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν έγινε η παραμικρή απόπειρα δράσης. Ασυντόνιστες οι εξουσίες τους έφτασαν στην τραγική κατάληξη να ερίζουν ακόμα και για τη διατύπωση ψηφίσματος στο Περιφερειακό Συμβούλιο – και τελικά να εκδίδεται κατά πλειοψηφία (!) – εξαντλώντας τις δυνάμεις τους σε μικροπολιτικά παιχνιδάκια εντυπώσεων, ποιου η πολιτική θεωρεία θα επιβληθεί.
Ο αντίπαλος βρίσκονταν αλλού, εκτός Αιγαίου κι εκτός Ελλάδος, κι εμείς ουδέποτε τον προσεγγίσαμε. Τρωγόμασταν μεταξύ μας, στήναμε κάμερες για να δηλώνουμε ότι θα περάσει … πάνω από το πτώμα μας κάθε σκέψη απώλειας του μειωμένου ΦΠΑ και τώρα μένουμε με το … πτώμα στα χέρια, ανήμποροι να αντιδράσουμε.
Τα νησιά δεν έχουν αντιληφθεί ότι αποτελούν πολύ μικρούς αριθμητικούς χώρους για άσκηση πραγματικών πιέσεων. Φωνάζουν και ο μοναδικός που τρομάζει από τον ήχο του αντίλαλου της φωνής τους είναι τα ίδια. Μοναδική τους πολλαπλασιαστική δύναμη η οργάνωση και η ένωση της φωνής τους, Ούτε τώρα το πέτυχαν. Τώρα κλαις, γιατί κλαις;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
