Με μία μακροσκελή ανακοίνωσή τους η κοινότητα του Χαλκειούς αλλά και ο πολιτιστικός και αθλητικός φορέας του χωριού, παρεμβαίνουν από κοινού και για πρώτη φορά επιχειρούν να καταθέσουν τη δική τους άποψη για όσα συνέβησαν διαχρονικά από το 2016 μέχρι και σήμερα.
Σε αυτή σημειώνουν ότι εντέχνως κάποιοι προσπαθούν να απομονώσουν το Χαλκειός, διχάζοντας μάλιστα την κοινωνία της Χίου με κάθε μέσο και τρόπο και προσθέτουν ότι το αίτημα για κλείσιμο της ΒΙ.ΑΛ. θα συνεχίσει να αποτελεί μία φράση «κλισέ» στο τέλος κάθε αποφάσεων όσο δεν γίνεται αποσύμφορηση και δεν υποδεικνύεται χώρος για νέα δομή.
Αναλυτικά η ανακοίνωσή τους
Διαβάζοντας εδώ και καιρό όλες τις αναρτήσεις και σχόλια, που γίνονται σχετικά με το μεταναστευτικό, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα θέλαμε να επισημάνουμε κάποια πολύ σοβαρά σημεία που προκαλούν σύγχυση και πιθανόν λάθος εντυπώσεις στους Χιώτες.
Στο Χαλκειός εδώ και πολλά χρόνια η μορφή αγώνα που δόθηκε περιελάμβανε δικαστικές διαμάχες, ρήξη με τοπικούς αιρετούς, δημοσιοποίηση έγγραφων- αποδείξεων για λάθος πολιτικές, ύποπτες ενέργειες οργανώσεων και αυθαιρεσίες από πολεοδομικής πλευράς. Επίσης, σταθερά γινόταν «ανταρτοπόλεμος», είτε με κλείσιμο δρόμων, με συγκρούσεις με ΜΑΤ-Αστυνομία-Εισαγγελία, είτε με βάρδιες στα «πασσαλάκια» και νυχτερινές περιπολίες από πολίτες στα χωριά. Όπως φαίνεται όμως, όλα τα παραπάνω δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα για όλους όσους πάλεψαν και αυτό δεν είναι άλλο από το κλείσιμο της ΒΙΑΛ.
Στο Αίπος δόθηκε μια διαφορετική μορφή αγώνα. Ήταν μια σκληρή μάχη ανάμεσα σε πολίτες και ΜΑΤ. Περιελάμβανε χρήση χημικών, ρήψη μολότοφ, μάχη σώμα με σώμα και κλείσιμο δρόμων. Ο αγώνας αυτός έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αποχώρηση των ΜΑΤ από το νησί και πάγωμα των εργασιών στην περιοχή.
Ο κόσμος ενθουσιασμένος από την νίκη αυτή έρχεται κοντά στο Χαλκειός, για να συνεχίσει αυτόν τον αγώνα με την σκέψη ότι με τον ίδιο τρόπο μπορεί να κλείσει και η ΒΙΑΛ. Μα για σκεφτείτε λίγο, τι ακριβώς θα συνέβαινε αν ό,τι διαδραματίστηκε στο Αίπος λάμβανε χώρα και στο Χαλκειός;; Οι περιπτώσεις του Αίπους και του Χαλκειού είναι πολύ διαφορετικές, για τον απλό λόγο ότι είναι εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες και ως εκ τούτου θα πρέπει να είναι διαφορετική η μορφή αγώνα που θα δοθεί. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό…
Πρώτον, στην περίπτωση του Αίπους δεν υπάρχει δομή, άρα δεν υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες. Επίσης δεν υπάρχουν σπίτια. Επιπλέον δεν υπάρχει βλάστηση, επιχειρήσεις και κάτοικοι. Όλα αυτά βέβαια γνωρίζετε ότι υπάρχουν στο Χαλκειός. Φαντάζεστε λοιπόν τι θα γινόταν αν η ίδια μορφή αγώνα δινόταν δίπλα στη ΒΙΑΛ; Δηλαδή δίπλα στα σπίτια μας, δηλαδή δίπλα στα παιδιά μας και στα παιδιά των μεταναστών, δηλαδή μέσα στα χωράφια μας και δίπλα στις πάμπολλες αγροικίες μας. Δίπλα σε στρατόπεδα και σχολικές μονάδες!!! Σκεφτείτε τις μολότοφ που δεν θα έκαιγαν χαμηλή βλάστηση, αλλά δέντρα και αγροικίες, σκεφτείτε τα χημικά που δεν θα έπνιγαν μόνο αυτούς που από επιλογή πήγαν να αντισταθούν. Σκεφτείτε τις χιλιάδες ανθρώπων που διαμένουν πέριξ και εντός της ΒΙΑΛ να ξεσηκώνονται και να ξεχύνονται μέσα στα χωριά. Τι καταστροφή, τι αντίκτυπο και τι συνέπειες θα είχε; Θα έφερνε το επιθυμητό αποτέλεσμα; Θα έκλεινε με αυτόν τον τρόπο η ΒΙΑΛ;
Δεύτερον, είναι εντελώς διαφορετικό να κλείσεις ένα δρόμο για να μην περάσει, για παράδειγμα, ένα όχημα, ένας εκσκαφέας, ακόμα και τρεις διμοιρίες ΜΑΤ και διαφορετικό να κλείσεις έναν δρόμο που στο τέλος του υπάρχει ήδη μια υπερδομή με 6500 χιλιάδες κόσμου συν τους εργαζόμενους.
Συμπερασματικά, δύο μορφές αγώνα, μια που ακολουθήθηκε στο παρελθόν στο Χαλκειός και μια ακολουθήθηκε πρόσφατα στο Αίπος δεν θα έφερναν το επιθυμητό αποτέλεσμα του κλεισίματος της ΒΙΑΛ, τουναντίον θα δημιουργούσε περισσότερες «πληγές».
Κάνοντας μια γρήγορη αναδρομή στο παρελθόν και φτάνοντας ως το σήμερα, θα θέλαμε να θυμίσουμε μερικές παρόμοιες καταστάσεις που έζησε η τοπική κοινωνία και είχαν ως κέντρο τη ΒΙΑΛ. Όταν έκλεισαν οι καταυλισμοί της Σούδας, της τάφρου του Κάστρου και του ΔΗΠΕΘΕ, ο πληθυσμός που φιλοξενούνταν εκεί μεταφέρθηκε στη ΒΙΑΛ, όμως κανένας κάτοικος των Καμποχώρων δεν ήρθε σε σύγκρουση με τους κάτοικους εκείνων των περιοχών και δεν θα είχε και κανένα νόημα βέβαια, μιας και φυσικά δεν ευθύνονταν εκείνοι για την μετεγκατάσταση των μεταναστών σε άλλη τοποθεσία. Επίσης όταν έκλεισε ο καταυλισμός του Μερσινιδίου και των Ταμπάκικων, κανένας κάτοικος των Καμποχώρων δεν συγκρούστηκε με κατοίκους του Βροντάδου και του Νοσοκομείου, αν και ο εκεί πληθυσμός μετεγκαταστάθηκε επίσης στη ΒΙΑΛ φυσικά όχι με ευθύνη των εκεί κατοίκων. Όταν έκλεισε η προσωρινή δομή του Δημοτικού Κήπου, κανένας κάτοικος των Καμποχώρων δεν ήρθε σε διαμάχη με κατοίκους της πόλης, αν και επίσης αυτοί οι πληθυσμοί μεταναστών μεταφέρθηκαν στη ΒΙΑΛ, καθώς φυσικά δεν ευθύνονταν εκείνοι για την μεταφορά αυτή. Διαχρονικά λοιπόν, οι κάτοικοι των Καμποχώρων, και ειδικά του Χαλκειού, δεν κατηγόρησαν κανέναν συμπολίτη τους για το φόρτωμα και την διόγκωση της ΒΙΑΛ, και σωστά έπραξαν αφού οι απλοί πολίτες δεν ευθύνονταν γι’ αυτά. Διαχρονικά δεν καλλιέργησαν τον διχασμό της κοινωνίας, διαχρονικά ήταν σε όλες τις λαϊκές διαμαρτυρίες, διαχρονικά φώναζαν «πουθενά στη Χίο» και διαχρονικά αγωνίζονταν για το κλείσιμο της ΒΙΑΛ.
Τι άλλαξε τώρα όμως; Ποιος τελικά καλλιεργεί τον διχασμό; Ποιος χρησιμοποιεί το Χαλκειός ως αποδιοπομπαίο τράγο; Έχουν οι κάτοικοι των Καμποχώρων την δυνατότητα και την δυναμική να αποφασίσουν αν και πότε θα κλείσει η ΒΙΑΛ; Έχουν την αρμοδιότητα να υποδείξουν νέο χώρο μετεγκατάστασης της δομής φιλοξενίας; Και αν ναι, γιατί δεν το έκαναν τόσα χρόνια; Γιατί, για παράδειγμα, δεν υποστήριξαν την δημιουργία δομής στο ΧΑΔΑ; Γιατί τώρα τους κατηγορούν ότι θέλουν να «φορτώσουν» αλλού το πρόβλημά τους; Ξαφνικά έγινε πρόβλημά ΤΟΥΣ. Το χρεώνονται ως ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ. Ποιος δημιουργεί επιτροπές και αντι-επιτροπές; Ψηφίσματα και αντι-ψηφίσματα; Ποιος δημιουργεί σελίδες και αντι-σελίδες στο διαδίκτυο; Με ευκολία στοχοποιούνται συνδημότες μας, βάσει μόνον εσφαλμένων υποψιών.
Η απάντηση σε όλα είναι μια. Υπάρχει διαφωνία για τον τρόπο που θα κλείσει η ΒΙΑΛ. Υπάρχει διάσταση ανάμεσα στο επιθυμητό και στο ρεαλιστικό. Εκεί δημιουργείται το πρόβλημα. Όλοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ζητούν να κλείσει η ΒΙΑΛ. Μια πρόταση «κολαούζος» που επαναλαμβάνεται συνειρμικά και αυτόματα με το «πουθενά στη Χίο». Γίνεται όμως;;
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, βλέπουμε ότι οποιαδήποτε μορφή αγώνα δεν φέρνει νίκη στα Καμπόχωρα. Οποιαδήποτε μορφή σύγκρουσης με τους αιρετούς, φέρνει αντίθετα αποτελέσματα στην περιοχή μας, «γεννάει» μέχρι και εκδικητικές συμπεριφορές προς τους κατοίκους και πριν και τώρα. Και αναρωτιόμαστε τι πρέπει να γίνει; Να επαναλαμβάνουμε το ίδιο μοτίβο πίεσης άλλα 5 χρόνια; Να συνεχίσουμε να θυσιάζουμε τις ζωές μας; Ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε ως απλοί κάτοικοι Χίου;
Έχουμε λοιπόν, την Ηπειρωτική Ελλάδα που δεν δέχεται πληθυσμούς, την Ευρωπαϊκή Ένωση που έκλεισε τα σύνορα στην Ελλάδα, μια Τουρκία που δεν τηρεί μια κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, πολιτικούς που ερμηνεύουν τη δήλωση αυτή κατά το δοκούν, έναν κορονοϊό που χρησιμοποιείται στην παρούσα φάση για την μη επαναπροώθηση μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους και μια υπερδομή 6500 και πλέον μεταναστών και προσφύγων εντός κατοικημένης περιοχής. Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα είτε συμφωνούμε με αυτά, είτε διαφωνούμε, αυτά είναι.
Το ιδανικό και το επιθυμητό ειδικά για τη Χίο και γενικά για την Ελλάδα το γνωρίζουμε και το ασπαζόμαστε όλοι, όλοι ως Χιώτες και ως Έλληνες. Ωσότου όμως το ιδανικό και το επιθυμητό επιτευχθούν, τι γίνεται; Η ΒΙΑΛ παραμένει με όσα αυτό συνεπάγεται; Πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για κλείσιμο της ΒΙΑΛ; Πώς επιτυγχάνεται το αίτημα χιλιάδων κατοίκων που σε λαϊκές διαμαρτυρίες διεκδίκησαν κλείσιμο της ΒΙΑΛ; Με ποιες ενέργειες; Στην πράξη. Στην ουσία. Σήμερα.
Έχοντας ζήσει στο πετσί μας το πρόβλημα σε όλη του διάσταση, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα, έστω κι αν δεν μας αρέσουν και βλέποντας ταυτόχρονα ότι πρέπει να τα αλλάξουμε άλλα απαιτείται πολύς χρόνος, έχοντας εξαντλήσει κάθε όριο υπομονής και διαβούλευσης, κατανοούμε ότι ο τρόπος κλεισίματος της ΒΙΑΛ, δεν είναι άλλος από την μετεγκατάστασή της. Σαφώς σε μη κατοικημένη περιοχή, σαφώς χωρίς να πλήττει συμπολίτες μας, χωρίς να υποδεικνύουμε εμείς το πού, κι ας προσπαθούν κάποιοι να «το βάλουν στο στόμα μας». Ξέρουμε ότι λέγοντάς το δεν γινόμαστε αρεστοί σε μερίδα συντοπιτών, ξέρουμε ότι δεν είναι το ιδανικό για το νησί, ξέρουμε ότι η κυβέρνηση πρέπει να κάνει πρώτα γενναία αποσυμφόρηση ώστε να συνεργαστεί η Χίος αργότερα στην εύρεση μικρότερου χώρου, ξέρουμε ότι υπάρχουν παρατάξεις που ήδη έχουν στο μυαλό τους νέους χώρους και δεν τους γνωστοποιούν ώστε να μην υπάρχουν οι «από τώρα» αντιδράσεις άλλων περιοχών, ξέρουμε ότι κάποιοι ονειρεύονται την συνέχιση λειτουργίας της ΒΙΑΛ ως μικρότερη δομή, ξέρουμε επίσης ότι όπως αμφισβητείται αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση για τις δεσμεύσεις της για κλείσιμο της ΒΙΑΛ, με τον ίδιο τρόπο θα αμφισβητηθεί και αργότερα με το «και που ξέρω εγώ ότι θα είναι μόνο 500 και όχι 1000; Και που ξέρω εγώ ότι δεν θα κρατήσεις και τη ΒΙΑΛ για να βάζεις περισσότερο κόσμο;» Και το αποτέλεσμα;;; Ο χρόνος περνάει, ο φόβος και η ανασφάλειά μας μεγαλώνουν, η καθημερινότητά μας εξακολουθεί να διαλύεται και η ΒΙΑΛ με τις ίδιες πρακτικές συνεχίζει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Σας ρωτάμε λοιπόν, μετά από 5 χρόνια άκαρπου αγώνα, μετά από τόση αντίσταση και τόσες διαφορετικές προσπάθειες, μπορούν οι Καμποχωρούσοι να συνεχίσουν να φωνάζουν «πουθενά στη Χίο»; Πρέπει να απαιτούν «να κλείσει η ΒΙΑΛ»; Είναι εκείνοι υπεύθυνοι για τον τρόπο που θα κλείσει η ΒΙΑΛ;
Μόνο αν κάποιος καταφέρει να συμπεριλάβει στη σκέψη του όλα όσα προείπαμε, στο σύνολό τους αφού είναι αλληλένδετα, και δεν απομονώσει προτάσεις ή λέξεις, μόνο αν απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που τέθηκαν με την λογική του απλού πολίτη, του συνάνθρωπου, του μη αιρετού, ίσως μπορέσει να καταλάβει τι πραγματικά συνέβαινε παλιότερα και τώρα. Ίσως κατανοήσει την απόλυτα δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε και ίσως μπει για λίγο στη θέση μας. Ίσως.
Χίος, 29/4/2020
Με εκτίμηση
Το Δ.Σ. Κοινότητας Χαλκειού
Το Δ.Σ. Μορφωτικού Συλλόγου Χαλκειού
Το Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου Θύελλας
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
