Από τους πλέον δραστήριους και δημιουργικούς ναυτιλιακούς επιχειρηματίες, και όχι μόνο, της νεότερης Ελλάδας, ο Στρατής Ανδρεάδης σημάδεψε και αυτός μια ολόκληρη εποχή, αφήνοντας και αυτός το στίγμα του στην ανάπτυξη της μεταπολεμικής ελληνικής Οικονομίας. Με άλλους να τον επικρίνουν, για τη συμπόρευσή του με το καθεστώς της επτάχρονης δικτατορίας των Απριλιανών, αλλά και άλλους να τον μακαρίζουν, για την πολυσχιδή επιχειρηματική οξυδέρκεια, αφού δημιούργησε στους ομίλους του τόσες πολλές θέσεις εργασίας σε ξηρά και θάλασσα, ο εφοπλιστής, τραπεζίτης, διετέλεσε και πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, για να οριστεί μετά το πέρας της θητείας του ισόβιος επίτιμος πρόεδρός της.
Ρήξη με τον Καραμανλή
Από το σχετικό αφιέρωμα στην ιστοσελίδα www.nafs.gr, αντλούμε τη διένεξη του Χιώτη από το Βροντάδο επιχειρηματία με την Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και συγκεκριμένα την πρώτη μεταπολιτευτική ελληνική κυβέρνηση, η οποία κρατικοποίησε μεγάλες ιδιωτικές οικονομικές μονάδες, στον τραπεζικό τομέα, τη βιομηχανία, τη ναυπηγική ζώνη, αλλά και τις αστικές συγκοινωνίες. Μεγάλο μέρος της «σοσιαλίζουσας» πολιτικής Καραμανλή- Παναγή Παπαληγούρα, υπουργού του Συντονισμού (Εθνικής Οικονομίας), έπληττε τις επιχειρήσεις Ανδρεάδη, αφού εν μια νυκτί και μάλιστα με έκτακτο «νυκτερινό» υπουργικό συμβούλιο, κρατικοποιήθηκαν η Εμπορική Τράπεζα (Ναυαρχίδα των Επιχειρήσεων Ανδρεάδη), η Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα, Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Κηφισιάς, τα Πράσινα (αστικά) Λεωφορεία Αθηνών-Πειραιώς, οι Ασφαλιστικές Εταιρείες ΦΟΙΝΙΞ, ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ, ΙΟΝΙΚΗ), η Τράπεζα Αττικής, η Τράπεζα Πειραιώς, τα Ναυπηγεία Ελευσίνος. Κατά το συντάκτη, η απόφαση Καραμανλή ήταν εκδικητική επί προσωπικού και με στόχο το καίριο πλήγμα στο μεγάλο οικονομικό παράγοντα Ανδρεάδη, αφού η Ιονική Τράπεζα, ιδιοκτησίας του, ιδιοκτήτρια η ίδια ενός διαμερίσματος επί της οδού Καρνεάδου, κατοικίας του τότε ζεύγους Καραμανλή, διέταξε τη δικαστική του έξωση. Ο Κων. Καραμανλής και η τότε σύζυγός του, η οποία απεβίωσε προ ολίγων ημερών, αείμνηστη Αμαλία Μεγαπάνου, το γένος Κανελλοπούλου, κατοικούσαν στο συγκεκριμένο διαμέρισμα έως την εσπευσμένη και μυστική αναχώρησή τους για το Παρίσι το 1963.
Το εμβληματικό κεντρικό κτήριο της Εμπορικής Τράπεζας
Στην γωνία Σοφοκλέους και Αιόλου οι παλιοί θυμούνται ότι υπήρχε ένα μισογκρεμισμένο κτήριο, απέναντι από το παλιό Χρηματιστήριο, που στέγαζε διάφορες μικροεπιχειρήσεις, τσαγκαράδικα, τυροπιτάδικα, καφενεία και γενικώς μικρομάγαζα. Παραδόξως το οικόπεδο ανήκε σε ένα γέρο τσαγκάρη. Εκεί χτίστηκε το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα της Εμπορικής Τράπεζας. Στα εγκαίνιά του ο Στρατής Ανδρεάδης διηγήθηκε στους δημοσιογράφους κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου και γεύματος, πώς απέκτησε αυτό το κτήριο. Ο Χιώτης εφοπλιστής είπε τα εξής: «Είχαμε να συζητήσουμε στο συμβούλιο διάφορα θέματα ρουτίνας της ημερήσιας διάταξης. Προς το τέλος όμως υπήρξε για μένα το σπουδαίο θέμα, που αφορούσε την πώληση του παλαιού κτιρίου. Αμέσως κινητοποίησα το μηχανισμό. Ο ιδιοκτήτης βρέθηκε μπροστά μου, συμφωνήσαμε το ποσό κι εγώ τον έπεισα ότι τόσα λεφτά δεν τα παίρνει κανείς στο σπίτι του. Τα αφήνει στην τράπεζα και παίρνει τούς τόκους. Εκείνος συμφώνησε κι εγώ απέκτησα το ακίνητο χωρίς να εκταμιεύσω τίποτα. Και ιδού το κτίριο πού θαυμάζουμε όλοι». Η Εμπορική Τράπεζα υπήρξε το επίκεντρο της μεγάλης διαμάχης, όμως ο Ανδρεάδης, νομικός και παράλληλα τακτικός καθηγητής Επιχειρηματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πρύτανης στην ΑΣΣΟΕ, είχε δημιουργήσει επιχειρήσεις και εκτός του ναυτιλιακού και τραπεζικού φάσματος, όπως τη βιομηχανία λιπασμάτων Νέας Καρβάλης, τη βιομηχανία χυμών και κονσερβών στο Βέλο Κορινθίας, προσπάθησε να αποκτήσει και το υπό δημιουργία διυλιστήριο στην Πάχη Μεγάρων με την επωνυμία ΣΤΡΑΝ (προφανώς τα αρχικά τού ονοματεπώνυμού του).
Οι σχέσεις με τους Απριλιανούς
Τα σχέδια Ανδρεάδη έγιναν αποδεκτά από την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών του Παπαδόπουλου, όμως η διάδοχος κυβέρνηση του δικτάτορα Ιωαννίδη τα απέρριψε. Οι Μεγαρείς ξεσηκώθηκαν παράλληλα, όταν είδαν τις μπουλντόζες και τότε άρχισε η σύγκρουση, συγκεκριμένα το Δεκέμβριο τού 1975, λίγο μετά την μεταπολίτευση. Ο Ανδρεάδης κυριεύθηκε εξ εφόδου, κηρύχθηκε έκπτωτος και την ίδια νύχτα κατά την οποία συνεκλήθη το έκτακτο υπουργικό συμβούλιο υπό την προεδρία τού Κων. Καραμανλή, δόθηκε εντολή ώστε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου να σταλεί ξημερώματα προς άμεση δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Ο Ανδρεάδης κατηγορήθηκε ότι συνεργάσθηκε με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο για την σύμβαση ΣΤΡΑΝ.
Αντίπαλος τού Ανδρεάδη επίσης ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο οποίος από καιρό έβαζε άνθρωπό του να αγοράζει μετοχές τής Εμπορικής Τραπέζης, διότι ο Ανδρεάδης είχε μικρό πλειοψηφικό πακέτο σε όλες τις επιχειρήσεις πού προέδρευε, ακολουθώντας το παράδειγμα του γνωστού πάμπλουτου διεθνή Αρμένη επιχειρηματία Γκιουλμπεκιάν, γνωστού στους διεθνείς επιχειρηματικούς κύκλους ως mister 5%. Το παράδοξο όμως είναι ότι λίγο αργότερα. ένας από τους τρεις γιους τού Ανδρεάδη, ο Αλέξανδρος, παντρεύτηκε την Χριστίνα Ωνάση, έστω κι αν σύντομα σύντομα χώρισε.
Ο Ανδρεάδης τελικά επλήγη στον χερσαίο επιχειρηματικό στίβο, χωρίς όμως να θιγεί ο μεγάλος στόλος του, οι κληρονόμοι του πάντως προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον απαράδεκτο τρόπο πτώχευσης των επιχειρήσεών του από την κυβέρνηση Καραμανλή.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
