Προϊόν ευεργεσίας, όπως άλλωστε όλα τα μεγάλα έργα σ’ αυτόν τον τόπο -ή και εκτός αυτού που όμως τον αφορούν-, ο μεγαλοπρεπής ελληνορθόδοξος ιερός ναός του Αγίου Στεφάνου, είναι η καθέδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας. Ο ναός αποτελεί ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους και βρίσκεται στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, αμιλλώμενος σε λαμπρότητα θρησκευτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων διεθνών προσωπικοτήτων. Ενδεικτικά στην ορθόδοξη μητρόπολη της Γαλλικής πρωτεύουσας τέλεσε το δεύτερο γάμο του το “Σπουργιτάκι της Γαλλίας” ΄Εντιθ Πιαφ, ενώ εψάλησαν οι εξόδιες ακολουθίες του Εθνάρχη Ελ. Βενιζέλου και της Ντίβας του 20ου αιώνα Μαρίας Κάλλας.
Πρωτεργάτης της ανέγερσης του Ναού είναι ο γνωστός ευεργέτης Δημήτριος Στεφάνοβικ Σκυλίτσης (1839-1893), ο μεγαλύτερος γιος του Χιώτη Ζαννή Στ. Σκυλίτση (1806-1886), ιδρυτή του σημαντικού εμπορικού οίκου της Κωνσταντινούπολης. Οι επιχειρήσεις Σκυλίτση εξαπλώνονται στην Ευρώπη, ενώ ανατολικά φτάνουν μέχρι την Καλκούτα. Ο Δημήτριος δημιουργεί τεράστια περιουσία σε Γαλλία και Αγγλία, διατηρώντας πάντα αμείωτο το ενδιαφέρον του για την Ελλάδα. Ο «Έλληνας τραπεζίτης», όπως τον αποκαλούσε ο γαλλικός Τύπος, ενόσω ζει, φροντίζει να θεμελιωθεί ο ελληνορθόδοξος ναός στο Παρίσι στον αριθμό 7 της οδού Bizet. Αφιερώνει στον Άγιο πρωτομάρτυρα και αρχιδιάκονο Στέφανο, προκειμένου να τιμηθεί η μνήμη του παππού του, θύμα των οθωμανικών σφαγών της Χίου το 1822. Η θεμελίωση του ναού πραγματοποιείται το 1890 και η επιγραφή που συναντά και ο σημερινός επισκέπτης, γραμμένη ελληνικά και γαλλικά, μας πληροφορεί ότι «κατά την σκέψιν του δωρητού ο Ναός τούτος προορίζεται διά να συγκεντρώση τους συμπατριώτας του επί του Γαλλικού εδάφους»!
Τον ναό σχεδιάζει ο αρχιτέκτονας Joseph Auguste Emile Vaudrener (1829-1914) και την αγιογράφηση ο καλλιτέχνης Charles Lameire (1832-1910). Το εικονοστάσιο του Αγίου Στεφάνου επιμελείται ο αγιογράφος Ludwig Thiersch (1825-1909). Το κύριο ζωγραφικό έργο του τελευταίου ήταν ο αναστηλωμένος οκταγωνικός βυζαντινός ναός της Σώτειρας του Λυκοδήμου, της γνωστής «Ρωσσικής» εκκλησίας ή Άγιος Νικόδημος επί της οδού Φιλελλήνων της Αθήνας. Οι εργασίες προχωρούν κανονικά όταν φεύγει από τη ζωή το 1893 ο εθνικός ευεργέτης και ιδρυτής Δημ. Σκυλίτσης. Ωστόσο, έχει φροντίσει με τη διαθήκη του να κληροδοτήσει το απαραίτητο ποσόν ώστε να ολοκληρωθεί η ανέγερση του ναού. Την επιθυμία του αναλαμβάνει να ολοκληρώσει ο αδελφός του, επίσης εθνικός ευεργέτης Παύλος (1842-1901) και τον Δεκέμβριο 1895 πραγματοποιούνται τα υπέρλαμπρα εγκαίνια του ναού. Επιθυμώντας η οικογένεια Σκυλίτση να βρίσκεται ο ναός εσαεί υπό ελληνική εποπτεία, απευθύνθηκε στον τότε πρωθυπουργό Θεόδωρο Δηλιγιάννη ζητώντας να αποδεχθεί επισήμως το ελληνικό κράτος τη δωρεά του «οικοδομηθέντος εν Παρισίοις και διακοσμηθέντος Ιερού Ναού μετά των παραρτημάτων και της περιουσίας αυτού».
Πράγματι, με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου γίνεται η αποδοχή και σφραγίζεται με βασιλικό διάταγμα, το οποίο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τον Δεκέμβριο του 1895. Το σχέδιο του ναού, ο οποίος επισήμως έχει ανακηρυχθεί μνημείο από το γαλλικό κράτος (1995), αποδίδει φόρο τιμής στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως. Τόσο η λιτή εξωτερική εμφάνισή του όσο και ο πλούσιος εσωτερικός διάκοσμος, απασχολούν έντονα και επί δεκαετίες τους ιστορικούς της τέχνης. Το 1936, στον Ναό του Αγίου Στεφάνου γίνεται η κηδεία του Ελευθερίου Βενιζέλου, πριν η σορός του μεταφερθεί στην Ελλάδα. Το 1962 παντρεύεται η Εντίθ Πιαφ τον αγαπημένο της Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά ή Theo Sarapo, όπως τον αποκαλούσε και τέλος το 1977 τελείται η κηδεία της Μαρίας Κάλλας.
(Πηγή: Αφιέρωμα στην ιστοσελίδα «Τα Αθηναϊκά» σε κείμενο του κ. Ελευθερίου Σκιαδά)
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.