Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι, «όταν μαλώνουν οι ελέφαντες, τσαλαπατιούνται τα βατράχια». Οι «ελέφαντες» της εποχής μας (ΗΠΑ-Ρωσία-Ευρώπη ήτοι Γερμανία), έχουν αρχίσει καυγά για τη δημιουργία ή τη διατήρηση ζωνών επιρροής στην ευρύτερη περιοχή μας. Το βλέπουμε εδώ και χρόνια στη Μέση Ανατολή (με κύριο τραγικό θύμα τη Συρία). Πιθανά θα διαδραματισθεί ένα ακόμη μέρος αυτού του σκληρού ανταγωνισμού στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο ή την Κύπρο.
Κύρια αιτία ο έλεγχος των πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου καθώς και των αγωγών μεταφοράς αυτών κυρίως στις καταναλώτριες Χώρες της Ευρώπης. Από κοντά και η επιδίωξη του μεγαλομανούς Ερντογάν να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία που θα μπορεί να ασκεί επιρροή στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, τη Μέση Ανατολή ή και ευρύτερα.
Όμως, στα Δυτικά Βαλκάνια ήδη βιάζονται να βάλουν πόδι η Αμερική μέσω του ΝΑΤΟ και οι Ευρωπαίοι (δηλαδή οι Γερμανοί μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης), σε έναν αγώνα δρόμου έναντι της Ρωσίας του Πούτιν, που επίσης επιδιώκει έλεγχο Χωρών της Βαλκανικής και της Μέσης Ανατολής.
Για να εξελιχθεί ομαλά και υπέρ των Δυτικών συμφερόντων αυτός ο αγώνας επικράτησης, πρέπει να συγκατανεύσει πρωτίστως η Πατρίδα μας και δευτερευόντως η Κύπρος. Προς τούτο, οι Δυτικοί σύμμαχοι, ολοφάνερα (αλλά με το γάντι) ασκούν πιέσεις στην Ελληνική Κυβέρνηση που δείχνει πρόθυμη για συμβιβασμούς, φθάνει να εξασφαλίσει κάποια ανταλλάγματα που θα της επιτρέψουν την παραμονή και άλλο στην εξουσία.
΄Ετσι, δείχνει έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις προς τα Σκόπια και την Αλβανία, δηλαδή προς βόρειους γείτονες που διατηρούν «ανοικτούς λογαριασμούς» (και διεκδικήσεις) έναντι της Ελλάδας. Μας «σερβίρουν» την θεωρία (οι κυβερνώντες) ότι, με την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, οι δύο αυτές χώρες, θα μπορούν πιο εύκολα να ελεχθούν από τους Δυτικούς, άρα και από την Ελλάδα. Ο συλλογισμός δείχνει να έχει λογική βάση. Όμως μπορεί και να συμβαίνει το αντίθετο. Γίνομαι αμέσως πιο σαφής.
Είναι γνωστό ότι, στις δύο αυτές Χώρες (Αλβανία και ΦΥΡΟΜ), η Τουρκία του Ερντογάν ασκεί πολύπλευρη επιρροή. Ουσιαστικά τις έχει μετατρέψει σε ελεγχόμενα από την ίδια άκρως ενοχλητικά «τσιμπούρια» που, (εσαεί), θα κάθονται στο «σβέρκο» της Πατρίδας μας.
Στην περίπτωση που, (κατά τις επιδιώξεις των Δυτικών συμμάχων) γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν δηλαδή θα έχουν δικαίωμα ΒΕΤΟ σε υποθέσεις Ελληνικών συμφερόντων, ποιός μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα μπλοκάρουν στο μέλλον τη λήψη αποφάσεων υποκινούμενες από τον Τουρκικό «δάκτυλο»;
Επι πλέον, ποιός θα μπορούσε (από τώρα) να εγγυηθεί στην Ελλάδα ότι, σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης Τουρκίας-Ελλάδας, οι δύο αυτές Χώρες θα στήριζαν (ενεργά ή με ουδετερότητα) την Πατρίδα μας και δεν θα «έκαναν πλάτη» στην Τουρκία;
Και μην ισχυρισθεί κανείς ότι τέτοιος φόβος δεν υπάρχει. Το παράδειγμα της «συμμάχου» μας στο ΝΑΤΟ Τουρκίας που καθημερινά πιέζει και απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο είναι χαρακτηριστικό.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η απλή λογική λέει ότι, η οικονομικά και κοινωνικά πλήρως αποδυναμωμένη Ελλάδα, έναντι των πιέσεων των Δυτικών συμμάχων και των Τουρκικών απειλών και διεκδικήσεων, μόνα όπλα έχει: α) την ενδυνάμωση, πάσει θυσία, των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, β) τη στήριξη της λεγόμενης Μεσαίας τάξης (την ραχοκοκαλιά της Πατρίδας) και γ) την καλλιέργεια συνθηκών εθνικής ενότητας και ομοψυχίας.
Αντ' αυτού, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δημιουργεί καθημερινά συνθήκες έντονης οξύτητας που δυναμιτίζουν την Εθνική ομοψυχία, διχάζει και πολώνει τις πολιτικές δυνάμεις και, ταυτόχρονα, εξουθενώνει συνειδητά (λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων) τη Μεσαία τάξη (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά.
Η όλη κυβερνητική τακτική (ειδικά τους τελευταίους μήνες), ναι μεν μπορεί να ευνοεί την κομματική συσπείρωση μέσω φανατισμού του κομματικού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, όμως ταυτόχρονα, θέτει σε σοβαρούς κινδύνους τα Εθνικά μας συμφέροντα. Αν αυτά απειληθούν λόγω της Τουρκικής επιθετικότητας, δεν θα στρατευθούν προς υπεράσπισή τους (μόνο) οι φανατικοί του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, αλλά όλοι οι Έλληνες πατριώτες ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών πεποιθήσεων.
Προσωπικά εκτιμώ ότι, τούτη η κρίσιμη περίοδος δεν προσφέρεται για δήθεν εξιχνίαση σκανδάλων.
Κανείς δεν αντιλέγει ότι, οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο, υπαρκτό ή και κατασκευασμένο σκάνδαλο πρέπει να ερευνηθεί νηφάλια και πολιτισμένα ώστε οι τυχόν ένοχοι να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Άλλωστε, όσοι διαχειρίστηκαν ή διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, δεν ήταν ούτε είναι όλοι και πάντα «καθαροί», όπως δεν είναι και όλοι κλέφτες και καταχραστές.
Αυτό σημαίνει ότι οι τόνοι της σημερινής σκληρής αντιπαράθεσης, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, πρέπει να πέσουν άμεσα προκειμένου Πολιτικό Σύστημα και Ελληνικός Λαός να ηρεμήσουν και ομονοήσουν και έτσι να αντιμετωπίσουν από κοινού τον εξωτερικό εχθρό.
Διαφορετικά, ας έχουμε κατά νου ότι, κάθε εσωτερικός έντονος διχασμός μας, οδήγησε σε Εθνική συμφορά.
Στο χέρι μας είναι να τον αποφύγουμε τούτη τη φορά.
Υ.Γ. Τα παραπάνω, ως λογική προσέγγιση, σε μία μόνο περίπτωση δεν ισχύουν:
- Αν το όλο σκηνικό έντασης είναι συμφωνημένο και έντεχνα σκηνοθετημένο από Συμμάχους-Τουρκία-Ελλάδα και Βαλκανικές Χώρες, ώστε χωρίς σοβαρές λαϊκές ενστάσεις και αντιδράσεις, να «επιλυθούν» πάσει θυσία υπαρκτά προβλήματα, με όποια βέβαια αβαρία και με μόνο δέλεαρ (κέρδος;) την αποτροπή μιας πολεμικής σύρραξης.
Λέτε να είναι έτσι τα πράγματα; Φαντάζει υπερβολικό, όχι όμως και απίθανο.
Η (διεθνής) εμπειρία, διδάσκει να μην αποκλείουμε τίποτα. Ο χρόνος θα δείξει.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
