Σύντροφε Υπουργέ, αγαπητέ Ευκλείδη,
Τούτο είναι το δεύτερο γράμμα που σου γράφω. Για να σου το στέλνω Μεγαλοβδομαδιάτικα, πα να πει ότι έχω το λόγο μου.
Σύντροφέ μου, δεν σου κρύβω ότι, προ ημερών, μετά τη συνεδρίασή σας στη Μάλτα, σε είδα κουρασμένο και πολύ λυπημένο για την καινούργια συμφωνία που ήκαμες με τους αχαΐρευτους τους Τροϊκανούς. Σε άκουσα να λες με τρεμουλιαστή φωνή ότι, στη συμφωνία “υπάρχουν πράγματα που θα στεναχωρήσουνε τον Ελληνικό Λαό”.
Σιγά το πράμα Υπουργέ μου. Εδώ ταιριάζει ευτό που ελέγανε οι γονιοί μας, ότι δηλαδή “ο βρεγμένος, τη βροχή δεν τη φοβάται” ή ότι, “όπου πεθάνει με πολλούς θάνατος δε λογάται”.
΄Αντε και κοπούνε ακόμη δέκα-είκοσι τοις εκατό οι συντάξεις μας. Ε, και τί θα γίνει; Θα πεθάνομενε; Θάρτουνε τα συντέλεια του κόσμου; Κάθε κακό τριών ημερών. Θα μας αυξήσετενε, λε, και άλλο τους φόρους. Ευτό μπορεί νάναι καλό για το ταμείο του Κράτους μας που έχει μπόλικες ανάγκες. Πού βλέπουνε λοιπόν το κακό;
Σύντροφε Υπουργέ, αν θες τη γνώμη μου, κάποιοι είναι στεναχωρεμένοι αλλά για άλλο λόγο. Είναι οι καλοθελητές που, επειδή δεν σας χωνεύουνε, επεριμένανε ακόμη χειρότερα. Μέχρι και την κατάργηση δια παντός όλων των συντάξεων με ένα νόμο και ένα άρθρο. Τέτοια κακία και τόσο μίσος εναντίον σας. Τί είναι λοιπόν ένα ακόμη μικρό κόψιμο των συντάξεών μας; Δηλαδή τί θα πάθω αν, αντί για 850 ευρώ, μου δίνει το Κράτος μας 750; ΄Αντε και μου βάζει και άλλα 50 ευρώ φόρο το μήνα. Πάλι θα καθαρίζω 700 ευρώ. Λίγα είναι; Ξέρεις σύντροφε τί μπορεί να κάμει ένας συνταξιούχος σαν κι εμένα με τόσα λεφτά στην τσέπη;
Στα ογδονταπέντε μου, μόνο με την κυρά μου, χωρίς άλλες υποχρεώσεις, θα την περνούμενε μπέϊκα, βασιλικά όπως λένε.
Το πρωί ένα βραστικό με μια φρυγανιά και λίγες ελιές. Το μεσημέρι ένα υγιεινό όσπριο ή μια λαφριά μακαρονάδα με λίγο τριμένο τυράκι και μπόλικη σάλτσα για γεύση και χρώμα. Το απόγευμα ένα καφεδάκι και ένα μήλο γιατί όπως λένε, “ένα μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα”.
Το βράδυ, νωρίς-νωρίς, ένα χαμομηλάκι για χώνεψη και λαφρύ ύπνο. Τα υπόλοιπα της σύνταξης φτάνουνε και με το παραπάνω για φως, νερό, τηλέφωνο και φάρμακα. Άντε και μια βόλτα στη Χώρα με το λεωφορείο για ξεβάριο. ΄Αμα σου λέω Υπουργέ μου, ζωή χαρισάμενη. Θέλω να με πιστέψεις.
Αφεις που, απ' αυτά που λένε οι τηλεοράσεις, όλα τα καινούργια μέτρα, θα τα φορτωθεί το 2019 και το 2020 ο επόμενος, που, μακάρι, να ‘ναι το Κυριακάκι για να δει κι ευτός πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Αφού γουστάρει πρωθυπουργιλίκι, του χρειάζεται να φα ευτός τη χυλοπίτα.
Γι' αυτό σου λέω σύντροφε, μη σκοτίζεσαι και μη μου χολοσκάς. Εγώ, ούτε που νοιάζομαι για τα νέα μέτρα αφού, δεν θα τα εφαρμόσετενε εσείς.
Άλλωστε, όπως είπενε και ο άλλος σοφός Υπουργός μας, ο σύντροφος ο Ζουράρις, “μέχρι το 2019 και το 2020 ποιός ζει, ποιός πεθαίνει”. Σοφή κουβέντα.
Μέχρι και αλλαγή νομίσματος μπορεί να μας προκύψει έτσι και γίνει καμιά στραβή εδώ ή στην Ευρώπη. Άσε που κάποιοι, όνομα και μη χωριό, προφητεύουνε ότι, τα νησιά μας, μπορεί να ξαναγίνουνε επαρχίες της Τουρκίας του Ερντογάν και έτσι να έχομενε τη λίρα για νόμισμα, έστω την Τουρκική. Τούτο σου το γράφω σαν αστείο, μιας και εγώ δεν πιστεύω σε τέτοιες προφητείες αφού, όπως λένε, “πας προφήτης μετά Χριστόν γάδαρος”.
Σύντροφε Ευκλείδη, είτε πιστεύεις στον Χριστό είτε όχι, εγώ σου εύχομαι από την καρδιά μου “ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ” και ό,τι καλό σε 'σένα και το σπιτικό σου.
Τους χαιρετισμούς, τις ευχές και τα σέβη μου στον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό μας.
Σε χαιρετώ συντροφικά και με αγάπη
ο μπάρμπα Ανέστης από τη Χίο.
Υ.Γ.: Υπουργέ μου, κάτι τελευταίο που σου το γράφω επειδή με κόβει. Με ένα γείτονα και φίλο από παλιά-όνομα και μη χωριό-, εδουλεύαμενε μαζί στην οικοδομή για σαράντα χρόνια και βάλε. Εγώ πάντα εγύρευα να μου βάζουνε κανονικά τα ένσημα για καλά γηρατιά. Εκείνος, αντί για ένσημα, ήθελενε τον παρά στο χέρι.
΄Οταν ήβγαμενε στη σύνταξη, εγώ εκαθάρισα πάνω από χίλια ευρώ ενώ εκείνος, μετά βίας κάτι παραπάνω από πεντακόσια αφού δεν είχενε ένσημα. ΄Ομως, εκείνος, με τον “παρά στο χέρι”, εβρέθηκενε με ένα καλό κομπόδεμα στην Τράπεζα και δυό διαμερίσματα στη Χώρα, που, κατά που μου λέ,του δίνουνε κάθε μήνα καθαρά άλλα πεντακόσια ευρώ από ενοίκια.
΄Ελα τώρα σύντροφε να μου πεις πού είναι το δίκιο και το σωστό; Εγώ, από τα χίλια και κάτι θα βρεθώ τελικά κάπου στα εφτακόσια ενώ εκείνος, χωρίς περικοπές, θα κονομά τα χίλια από σύνταξη και ενοίκια.
Και επί πλέον θα έχει το λογαριασμό στην Τράπεζα και την αξία δύο διαμερισμάτων.
Τί να σου πω σύντροφε; Έρχεται στιγμή που λέω, από μέσα μου:
-Βρε Ανέστη, μπας κι έχει δίκιο η γυναίκα σου που, ούργιο σε ανεβάζει, ούργιο σε κατεβάζει;
Εσύ τί έχεις να πεις Υπουργέ μου; Έχει δίκιο ή όχι;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
