Κάθε φορά που το νησί προσπάθησε να καλύψει τις ανάγκες του σε πολλά επίπεδα το αποτέλεσμα ήταν πέρα για πέρα απογοητευτικό. Γι’ αυτό και σήμερα ένα πλήθος έργων που ξεκίνησαν την προηγούμενη πενταετία πασχίζουν να ολοκληρωθούν, αφού τα έχουμε χρυσοπληρώσει.
Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί κάθε εξουσία θέτει ως προτεραιότητα να αφήσει το δικό της στίγμα μέσα από ένα φάσμα πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει. Συμβαίνει και γιατί το νησί αδυνατεί εδώ και χρόνια να αποκτήσει ένα πλάνο προτεραιοτήτων, ένα σχέδιο μικρών και μεγαλύτερων παρεμβάσεων που αναγκαστικά θα πρέπει να ακολουθείται, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στη διοίκηση του τόπου.
Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε. Πλήθος έργων, διάσπαρτων και ανεξάρτητων μεταξύ τους, παραμένουν σε άθλιο επίπεδο, κινδυνεύουν να αποτελέσουν μνημεία ανικανότητας, καταναλώνουν πόρους, δυνάμεις και χρόνο πολύτιμο από άλλες πιο αναγκαίες παρεμβάσεις. Πού αλλού εξάλλου για να γίνει ένα διοικητήριο θα έπρεπε να περιμένουμε 10 χρόνια; Που αλλού ένα φράγμα θα κόστιζε όσο ένας ουρανοξύστης στη Νέα Υόρκη; Που αλλού ένα αεροδρόμιο θα απαιτούσε επιχειρήματα για την αναγκαία δημιουργία του πάνω από 35 χρόνια;
Αυτά μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση, που δυστυχώς συνεχίζεται.
Είναι λοιπόν θέμα ικανοτήτων και προτεραιοτήτων, χαρακτηριστικά που σήμερα λείπουν από το πολιτικό προσωπικό. Γι’ αυτό και σερνόμαστε γύρω από τα νεκροταφεία έργων.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.