Πόσες συζητήσεις περί των λιμενικών υποθέσεων της Χίου μπορεί να αντέξει ένας οργανισμός; Πόσες απόψεις μπορούν να καταγραφούν αν αναλογιστούμε ότι το ζήτημα ταλανίζει την τοπική επικαιρότητα περισσότερο από 15 χρόνια;
Είναι απίστευτες οι αντοχές μας. Είναι απίστευτη και η υπομονή μας όμως να ανακυκλώνουμε αδιέξοδες συζητήσεις που δεν έχουν κανένα όφελος στην τελική τους χρησιμότητα.
Η Χίος δεινοπάθησε αλλά κατάφερε να φέρει στο προσκήνιο το λιμένα των Μεστών.
Με πιστώσεις εκατομμυρίων ευρώ που εξασφάλισε η πολιτεία, βάλθηκε να ξεκινήσει το όνειρο και η ελπίδα των πολιτικών της εποχής εκείνης , που έβλεπαν στα Μεστά την πανάκεια του λιμενικού αδιεξόδου του νησιού.
Στη «δυτική πύλη» όπως αρεσκόμαστε να την αποκαλούμε το πολιτικό προσωπικό επένδυσε ελπίδες (φρούδες) και πιστώσεις (πολύτιμες) προκειμένου να μειώσει την απόσταση με τον Πειραιά, να μεταφέρει τα φορτηγά για τη σύνδεσή τους με την ηπειρωτική Ελλάδα, να δημιουργήσει «βάση» για την επίσκεψη των κρουαζιερόπλοιων και άλλα πολλά.
15 χρόνια μετά, τίποτα αποδεδειγμένα δεν έχει προχωρήσει από όλα τα παραπάνω... Περισσότερο όμως; Ούτε το ίδιο το λιμάνι δεν έχει ολοκληρωθεί αφού υπολείπονται μια σειρά από χερσαίες εγκαταστάσεις των οποίων η τύχη... κάπου βρίσκεται....
Στο μεσοδιάστημα προβάλαμε ως απαιτούμενα ένα νέο λιμάνι στο Κοντάρι, δεν μας έφτανε των Μεστών, ενώ απορρίψαμε και συνεχίζουμε να το πράττουμε κάθε δυνατότητα βελτίωσης του υπάρχοντος λιμένα της πρωτεύουσας.
Αν όλο το παραπάνω όπως περιγράφεται δεν λέγεται πολιτικός στραβισμός, δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορούν να άλλο μπορεί να δικαιολογηθεί σήμερα η λιμενική κατάντια ενός κατεξοχήν ναυτότοπου (τρομάρα μας) όπως είναι η Χίος ή όπως μας αρέσει να βαυκαλιζόμαστε... εκτός Χίου (μέσα γνωριζόμαστε μεταξύ μας).
Αν κάτι έλειψε όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν έχει να κάνει ούτε με τις πιστώσεις που έρεαν άφθονες, ούτε με κάποια γεωφυσική υστέρηση της Χίου. Έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την κουλτούρα μας. Εκείνην που δεν δέχεται ο ένας να γνωρίζει περισσότερα από τον άλλο και δεν αντέχει οι όποιες επιστημονικές ή ειδικές εκτιμήσεις να υπερτερούν των πολιτικών. Δεν μας έφερε, μα τω Θεό, η πολιτεία στα σημερινά μας λιμενικά αδιέξοδα. Μήπως ξέραμε τι θέλαμε; Μήπως ξέραμε τι να ζητήσουμε ή μήπως ακούσαμε ποτέ κάποιον, έξω από εμάς για το τι πρέπει και τι όχι;
Τίποτα από όλα. Γι’ αυτό και με περίσσιο καμάρι 15 χρόνια μετά συζητάμε ξανά τα ίδια κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Δεν ξέρω ειλικρινά που μπορεί να καταλήξει η υπόθεση πλέον, όταν μάλιστα στα πόδια μας έχουν μπλεχτεί δυο νέοι παράγοντες. Το ΤΑΙΠΕΔ και η έλλειψη ρευστού. Σε κάθε περίπτωση, γεροί να είμαστε, χρόνο θα έχουμε να τα ξαναδούμε... σε καμιά 15 χρόνια από σήμερα!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.