Τα τελευταία χρόνια, είναι συχνότατα τα περιστατικά bullying σε μαθήτριες και μαθητές τα οποία όμως, ξεφεύγουν από αυτά των λεκτικών παρενοχλήσεων, με απειλητικές κινήσεις, χειρονομίες και λεκτική βία. Καθημερινά μαθαίνουμε με αποτροπιασμό κάποιο νέο και ακόμα πιο βάρβαρο περιστατικό, ακούμε για συμμορίες που δρουν εντός και εκτός σχολείου με εγκληματικές συμπεριφορές που σε τίποτα δεν θυμίζουν εφήβους. Το τελευταίο διάστημα έγιναν πολλά τέτοια περιστατικά, που πρέπει να ενεργοποιήσουν και να κινητοποιήσουν άμεσα τους πάντες και ειδικότερα τους γονείς, την πολιτεία και οπωσδήποτε το ευρύτερο σχολικό περιβάλλον.
Θα αναφερθώ στο απάνθρωπο περιστατικό της κακοποίησης και του βιασμού του 15χρόνου από συνομήλικους του και μάλιστα κατ εξακολούθηση. Αυτό το γεγονός θεωρώ ότι είναι καμπανάκι ότι δεν πάει άλλο. Άκουσα δηλώσεις γονέων, εκπαιδευτικών, συμμαθητών, γειτόνων και αναρωτιέμαι πώς καταντήσαμε έτσι ως άνθρωποι. Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν για τόσο διάστημα τέτοια φρικιαστικά και κανείς να μην έχει καταλάβει τίποτα, είναι δυνατόν οι γονείς των 15χρονων να μην ένοιωθαν ότι κάτι δεν πάει καλά με τα παιδιά τους; Είναι δυνατόν στο σχολείο να διακινούνται βίντεο με τις κακοποιήσεις του παιδιού και κανείς να μην κατάλαβε τίποτα; Από την άλλη άκουσα δηλώσεις γειτόνων ότι έβλεπαν και άκουγαν παιδικές φωνές σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι, αλλά και πάλι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε, τι κάνουν αυτά τα μικρά παιδιά εκεί μέσα. Τα ερωτήματα που γεννιούνται σε εμένα, πιστεύω ότι είναι ερωτήματα της πλειοψηφίας του κόσμου και δυστυχώς η απάντηση σε όλα κατά την άποψη μου είναι μια, η πλήρης αδιαφορία, οι αξίες και οι αρχές που πρέπει να έχουμε όλοι για να ζούμε σε μια ανθρώπινη κοινωνία έχουν χαθεί, τα όρια και οι κανόνες που οφείλει αρχικά η οικογένεια και ακολούθως το σχολείο να μαθαίνει στα παιδιά, είναι ανύπαρκτα. Υπάρχει μια ισοπέδωση όλων, κάποια παιδιά έχουν χάσει την παιδικότητα τους, χαμένα μέσα στην αλλοτρίωση και την παρακμή μιας κοινωνίας που επανειλημμένα μας έχει αποδείξει ότι δεν βλέπει, δεν ακούει αλλά είναι λαλίστατη αργότερα μπροστά στα μικρόφωνα των αδηφάγων καναλιών που βρίσκουν θέματα. Πρέπει όμως κάτι να γίνει, η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να μεριμνήσει, να νοιαστεί, να αφουγκραστεί την κοινωνία που πάει όλο και πιο κάτω.
Η βία, η εγκληματικότητα, η κάθε μορφής κακοποίηση, οι γυναικοκτονίες δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλο κενό της πολιτείας στον κοινωνικό τομέα και στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών στήριξης, υπάρχει ελλιπής έλεγχος και προστασία του πολίτη από μια κυβέρνηση που προσλαμβάνει με το τσουβάλι ανεκπαίδευτους συνοριοφύλακες, που κατηγορούσε την προηγούμενη για περιοχές άβατα, αλλά από τα δεδομένα, έχει καταντήσει τη χώρα άντρο εγκληματικότητας και παραβατικότητας. Βέβαια σοβαρός παράγοντας σε αυτή την εξέλιξη, είναι και οι επιλογές των αρίστων του υπουργείου παιδείας που έτρεξαν να καταργήσουν την κοινωνιολογία από το ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων, να καταργήσουν τα σχολικά προγράμματα, στα οποία υπήρχε ενεργή συμμετοχή των μαθητών, αλληλεπίδραση, ενσυναίσθηση, ενημέρωση και μας επέβαλαν μια γελοία και άνευ ουσίας διεκπαιρεωτική αξιολόγηση για το φαίνεσθαι. Είναι ντροπή να αφήνουν τα παιδιά να καταντούν έτσι, να έχουν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές σαν κοινοί εγκληματίες, ενώ η πολιτεία και όλοι μας έχουμε υποχρέωση να τα στηρίζουμε και να τα προστατεύουμε.
Όσο, από πολιτική επιλογή καταργούν την σκέψη και τον προβληματισμό από τα παιδιά, όσο η διαφθορά και η παρακμή μας σκεπάζουν, όσο τα παιδιά δεν διαπαιδαγωγούνται σωστά αγνοώντας βασικές αρχές και αξίες για την ζωή και τον άνθρωπο θα γινόμαστε θεατές κακοποιητικών συμπεριφορών από παιδιά χωρίς όρια.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
