Η όχληση στο νησί μας, ο θόρυβος, η ηχορύπανση ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το αποτελεί ένα πρωτόγονο στοιχείο που μας χαρακτηρίζει εδώ και δεκαετίες. Έχεις την αίσθηση ότι ο θόρυβος είναι τόσο παλιά συνήθεια σε τούτο τον τόπο που προφανώς ακόμη και οι αρχαίοι... Χιώτες θα παρήγαν ηχορύπανση μιας και μόνο αυτή τη 
συνήθεια κληρονομήσαμε ως απόγονοί τους.
Συντροφική κατάσταση λοιπόν. Μάθαμε να συνυπάρχουμε με την ηχορύπανση. Από τα μηχανάκια, μέχρι τα φορτηγά, μέχρι τα απορριμματοφόρα, μέχρι και εμάς τους ίδιους που μεγαλόφωνα πάντα συζητάμε, ο θόρυβος ήρθε και έγινε η ίδια η ζωή.
Ας επιχειρήσουμε όμως μια εξειδίκευση. Επειδή ζούμε στην Ελλάδαρα όπου ο Νόμος ισούται με το ... τοιχοκόλλημα και με την κατά περίοδο διάθεση εκείνου που καλείται να τον εφαρμόσει, το ζήτημα του θορύβου ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους, εγκυκλίους, ΦΕΚ και δε συμμαζεύεται.
58 ΦΕΚ αναφέρονται στις παραβάσεις για ηχορύπανση. Σε 58 διαφορετικές ερμηνείες μπορεί να ανατρέξει κανείς για να κατηγοριοποιήσει την ποινή που επιβάλλει κάποιος για το θόρυβο, εάν φυσικά βρει άκρη.
Άλλη για τις μηχανές, άλλη για τα αεροπλάνα, άλλη για τα ζώα, άλλη για την εργασία, άλλη για το κομπρεσέρ.... Κάποιος δηλαδή κάποτε, έκατσε και ξεχώρισε το θόρυβο, τις επιπτώσεις και τις ενδεχόμενες κυρώσεις από κάθε παράβαση. Τι βίτσιο να είχε ο άνθρωπος...
Ποιος θα κάτσει να ψάχνει από που και πως παράγεται θόρυβος; Ποιος να σταματήσει έναν από τους «ιππότες της εξάτμισης» που κατατρέχουν από τη μια άκρη ως την άλλη του νησιού ξεσηκώνοντας νεύρα; Ποιος να μπει στην ουσία του πράγματος που είναι η συνεννόηση;
Βρίσκουμε την εύκολη λύση... Βαράμε τα μαγαζιά επειδή παίζουν μουσική. Επειδή αυτά δεν... τρέχουν, δεν... μετακινούνται... Εφαρμόζουμε λοιπόν το Νόμο και τις διατάξεις στο απόλυτα προφανές. Στην καφετέρια, στο μπαρ, στο κέντρο που ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι διασκεδάζουμε ενίοτε.
Γνωρίζετε ότι οι καταγγελίες που γίνονται στα καταστήματα για τη μουσική είναι ανώνυμες; Παίρνει όποιος γουστάρει τηλέφωνο την Αστυνομία και λέει ο τάδε ή ο δείνα με ενοχλεί, και το κλείνει... Τόσο απλά. Τόσο νόμιμα... Η συνέχεια είναι γνωστή. Τα μαγαζιά που ΕΜΕΙΣ όλοι μαζί διασκεδάζουμε ή πίνουμε τον καφέ μας κλείνουν, οι ιδιοκτήτες πληρώνουν πρόστιμα και η ζωή τραβά την κατηφόρα.
Δεν είμαι σε θέση να πω ότι τα ίδια τα μαγαζιά της νύκτας δεν υπερβάλλουν. Πολλές φορές γίνεται με απόλυτη ευθύνη τους και εις γνώση τους η υπέρβαση της έντασης. Όμως όταν υπάρχει παντού δίπλα παραβατικότητα γιατί να μην το ρισκάρουν;
Ποιος τους συγκέντρωσε, τους ενημέρωσε, τους ζήτησε να συνδράμουν για το κοινό καλό σε ένα σκοπό που θέλει τους πάντες να συνυπάρχουν; Πως προφυλάσσεται από έναν υπερβολικό πολίτη ο κάθε καταστηματάρχης που πίσω από την ανωνυμία που του παρέχει ο Νόμος καταγγέλλει αυθαίρετα και αδιάκριτα; Πως προφυλάσσεται από έναν κακό γείτονα;
Φοβόμαστε την κουβέντα μεταξύ μας. Φοβόμαστε και το διάλογο. Δεν είναι όλοι οι ίδιοι ούτε είναι σωστό να τσουβαλιάζονται επιχειρήσεις που απασχολούν κόσμο, πληρώνουν φόρους, δημιουργούν οικονομία εξαιτίας μιας στρεβλής εφαρμογής ενός Νόμου που γίνεται βορά στις διαθέσεις του καθενός.
Να γίνουν ξεκάθαροι οι κανόνες. Να συζητηθούν τα πράγματα και κατόπιν να ξέρει ο κάθε ένας τι ενδεχόμενα θα αντιμετωπίσει. Να τα βρούμε επιτέλους στα απλά ζητήματα χωρίς ακρότητες και υπερβολές και μετά να επιβάλλουμε και τους νόμους.... Αλλά παντού. Οριζόντια και κάθετα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
