Ας υποθέσουμε ότι η ΕΝΑ Χίου είναι μία ιδιωτική εταιρία και όχι δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου. Έχει συγκεκριμένα προβλήματα και αποφασίζεται να κλείσει, δεν της δίνεται από τους μετόχους της νέα ευκαιρία να λειτουργήσει με ένα κεφάλαιο σχεδόν στο 1/3 όσων η ίδια οφείλει σε ιδιώτες, γεγονός που βάσιμα θα δημιουργούσε συνθήκες περαιτέρω ανάπτυξης και επιβίωσης. Πριν κλείσει θα πρέπει λογικά να εξοφλήσει τους προμηθευτές της, τα χρέη της, τις υποχρεώσεις.
Αυτό θα έκανε κάθε λογική εταιρία ή κάθε μετοχικό σχήμα.
Πάμε στο... δημόσιο χαρακτήρα τώρα της «προβληματικής ΕΝΑ Χίου». Αποφασίζεται, αβάσιμα κατ’ εμέ, να την κλείσουν και να μην το...ζορίσουν το πράγμα. Είπαμε, το δημόσιο σκέφτεται με τον πιο απλό τρόπο, δεν το κουράζει σε σχέδια και προϋπολογισμούς. Από την τσέπη τους εξάλλου κλείνει;
Έλα όμως που χρωστάει κάπου στα 600.000 ευρώ σε προμηθευτές του ιδιωτικού τομέα, σε ασφαλιστικές εισφορές, σε φορολογικές και άλλα!
Αυτά τα λεφτά, όσοι εύκολα και αβασάνιστα έλαβαν την απόφαση να κλείσουν την αναπτυξιακή, θα πρέπει σύντομα να μας πουν και που θα τα βρουν, πως θα ξεχρεώσουν με λίγα λόγια την έλλειψη διάθεσής τους να εντοπίσουν εναλλακτικό σχέδιο για την εταιρία.
Αν ήταν ιδιώτης θα το σκεφτόταν διπλά και τρίδιπλα το κλείσιμο. Στον δημόσιο τομέα όμως, που πληρώνει το κράτος και λογαριασμό δεν δίνει κανείς σε κανέναν, που μπαίνει μια υπογραφή σε μια δαπάνη 3.000 ευρώ με την ίδια ευκολία που μπαίνει σε μία αντίστοιχη των 300.000 ευρώ, δεν υπάρχουν ενδοιασμοί και δυσκολίες.
600.000 θα πρέπει να βρεθούν. Κάποιοι ιδιώτες έχουν ήδη προσφύγει στα δικαστήρια και θα τα πάρουν τα χρήματά τους. Δεν πρέπει όμως η περιφερειάρχης Χρ. Καλογήρου (αν υπάρχει κάπου...) να μας πει πως θα ξεχρεώσει τους ιδιώτες η εταιρία της; Καλό και χρήσιμο θα ήταν.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.