Κατά μια περίεργη σύμπτωση, η μοίρα το θέλησε, αρχές του Ιούλη, να “συγκατοικήσουμε” για λίγο στην Χειρουργική πτέρυγα του Νοσοκομείου μας και μάλιστα σε αντικρυστά δωμάτια χωρίς όμως, δυστυχώς, να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τους κήπους μας και τα λαχανικά μας.
Ευτύχησα να γυρίσω στο σπίτι μας σε λίγες μέρες. ΄Ομως, ο “πρύτανης” των Χίων Δημάρχων, ο Γιάννης Μπουμπάρης, πλήρης ημερών, περιστοιχιζόμενος από τους δικούς του ανθρώπους, “έφυγε” για τον κοινό προορισμό όλων μας, τον άγνωστο κόσμο της αιωνιότητας.
Γνωριστήκαμε το 1990 όταν, εγώ μόλις είχα πρωτοεκλεγεί Δήμαρχος του νεοσύστατου Δήμου Ομηρούπολης ενώ εκείνος, έχοντας ήδη πλούσια Δημαρχιακή εμπειρία οκτώ ετών (1983-1990), επανεκλέχθηκε τότε πανηγυρικά για μια τρίτη θητεία (1991-1994).
Αυτή ακριβώς η επανεκλογή πιστοποιούσε την, σχεδόν καθολική, αναγνώριση και αποδοχή της προσφοράς του στον Δήμο Χίου αλλά και ευρύτερα στον πολύ σημαντικό θεσμό της Ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Προσωπικά μπορώ να βεβαιώσω ότι, ο Γιάννης Μπουμπάρης, έχαιρε μεγάλου σεβασμού και εκτίμησης όχι μόνο στα στενά όρια της Χίου αλλά και Πανελλαδικά, ως επιτυχημένο μέλος, επί χρόνια, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος (ΚΕΔΚΕ).
Οραματιστής αλλά απόλυτα προσγειωμένος και ρεαλιστής, είχε πάντα κατά νου ότι “πολιτική είναι η επιδίωξη του εφικτού”. Σοβαρός αλλά και προικισμένος με ένα λεπτό χιούμορ, αυστηρός στην όψη αλλά και δίκαιος, λιγομίλητος αλλά ιδιαίτερα οξύνους, ήταν πάντα αποφασισμένος να υποστηρίξει με σθένος και μαχητικότητα τις αρχές και τις απόψεις του.
Ήταν υπέρμαχος της θεσμικής και οικονομικής αναβάθμισης των ΟΤΑ έχοντας έγκαιρα διαγνώσει την αναγκαιότητα μιας σύγχρονης (Ευρωπαϊκού τύπου) Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και της δυναμικής που αυτή μπορούσε (και μπορεί) να αποκτήσει ώστε να συμβάλει θετικά υπέρ μιας βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης και βελτίωσης της ποιότητας ζωής των δημοτών – πολιτών.
Τα παραπάνω πιστοποιούνται από τα σπουδαία έργα που άφησε πίσω του (με κυριότερο το τεράστιο αποχετευτικό σύστημα που, σταδιακά κάλυψε ολόκληρη την Κεντροανατολική Χίο) επί των οποίων στήριξε το νησί μας την, έστω υποτυπώδη, τουριστική του ανάπτυξη αλλά και την βελτίωση της ποιότητας ζωής μας. Βέβαια, όπως συμβαίνει πάντα, και με όλους , λάθη έγιναν και επί των ημερών του, μικρά ή μεγάλα. Όμως, το τελικό ισοζύγιο θετικών – αρνητικών, αναμφίβολα και κατά αντικειμενική εκτίμηση, ήταν και παραμένει θετικό.
Ο αείμνηστος Γιάννης Μπουμπάρης, με εμφάνιση που θύμιζε φωτογραφίες προγόνων βγαλμένες από αρχαιοπρεπές άλμπουμ, πάντα με προσεγμένο ντύσιμο και άψογη κοινωνική συμπεριφορά, πέρα από καλός και επιτυχημένος Δήμαρχος ήταν συνάμα και ένας άριστος οικογενειάρχης με φανερή την αγάπη προς τους δικούς του ανθρώπους αλλά και προς επιστήθιους φίλους του. Επί χρόνια, κάθε Σάββατο πρωί, έπινε τον καφέ του στο κατάστημα (κάβα) του αείμνηστου Βασίλη Μουτάφη που, κατά τον Μπουμπάρη, “έψηνε τον καλύτερο καφέ της Χίου”. Το Σαββατιάτικο στέκι του Δημάρχου, μετά το πρόωρο φευγιό του Βασίλη, αντικαταστάθηκε από άλλα, με πιο σταθερό το κατάστημα ενός άλλου φίλου και συνεργάτη του, αυτό του Αντώνη Λάρδα.
Η ιδιαίτερη, αγέρωχη και γνώριμη σε όλους μας αρχοντική και επιβλητική φιγούρα του Γιάννη Μπουμπάρη, δεν θα ξανακάνει στο εξής την αργόσυρτη βόλτα της στους δρόμους και τα στενά της Χώρας καλημερίζοντας φίλους και γνωστούς. Όμως ο Γιάννης Μπουμπάρης, θα λογίζεται για πάντα “ωσεί παρών” μέσω του πολύ σπουδαίου έργου που άφησε πίσω του.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του οι δε δικοί του ανθρώποι να είναι πάντα καλά για να τον θυμούνται ως “τον καλό άνθρωπό τους” αλλά και ως τον Δήμαρχο που έθεσε τα θεμέλια του σημερινού, σύγχρονου Δήμου Χίου, που καλύπτει πλέον όλο το νησί μας. Αυτό ακριβώς είναι που θα του αναγνωρίσει δικαίως και η Χιακή ιστορική καταγραφή και μνήμη.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.