Μουδιάζει το μυαλό σου όταν σκέφτεσαι πόσο πόνο πρέπει να προκάλεσε στους οικείους τους το τραγικό δυστύχημα με τα παιδιά στα Νένητα.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το ένα παλικάρι είναι νεκρό και το άλλο όπως μαθαίνω αερομεταφέρθηκε στην Αθήνα για περαιτέρω περίθαλψη.
Παλιότερα το έλεγαν ο Μολώχ της ασφάλτου.
Μολώχ ή Μολέκ, είναι το όνομα ενός αρχαίου θεού ο οποίος λατρευόταν από τους Φοίνικες.
Προχθές σε μια δημοσίευση διάβασα για την "Χάρυβδη των δρόμων". Το ένα από τα δύο μυθικά τέρατα που εμπλέκονται στους μύθους του Οδυσσέα και των Αργοναυτών.
Έχω την αίσθηση ότι δίνοντας ένα τερατώδες πρόσωπο στο πρόβλημα, το μόνο που κάνεις είναι υποσυνείδητα να αποκρύπτεις την πραγματική του ταυτότητα και υπόσταση ώστε να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσεις συνειδητά και κατάματα την αλήθεια...
Ποια αλήθεια;
Ότι την προσπάθειά μας να βρούμε "τις πταίει", θα έπρεπε να κοιτάξουμε στον καθρέπτη όλοι μας πριν σηκώσουμε το δάκτυλο και κατηγορήσουμε τον οποιονδήποτε θεσμό ή φυσικό πρόσωπο.
Είναι αλήθεια ότι το οδικό μας δίκτυο απέχει παρασάγγας από το ιδανικό και είναι αλήθεια ότι ο φωτισμός των δρόμων θα μπορούσε να είναι πιο στοχευμένος σε σημεία που υπάρχει ανάγκη.
Αυτά όμως είναι οι δικαιολογίες μας, ενώ, εφόσον τα γνωρίζουμε και τα έχουμε υποδείξει σαν υπαίτιους για πολλούς θανάτους, θα έπρεπε να είναι τα κίνητρά μας για να έχουμε αναπτύξει οδηγική παιδεία καλύτερη από όλα τα κράτη που θεωρούμε το οδικό τους δίκτυο ως υποδειγματικό.
Με λίγα λόγια, αφού το ξέρεις ότι ο δρόμος είναι χάλια, ο φωτισμός ανεπαρκής και η οδηγική παιδεία του γείτονά σου από ελλιπής έως ανύπαρκτη έχε το νου σου!
Ο νεαρός των 18 ετών βέβαια λίγο τα ξέρει όλα αυτά και ακόμα λιγότερο το νοιάζουν να τα μάθει. Θέλει να απολαύσει την αδρεναλίνη της ταχύτητας, τον θαυμασμό των συνομηλίκων του και το κορίτσι στο πίσω μέρος της σέλας του που θα τον σφίγγει περισσότερο όταν τρέχει πιο γρήγορα από φόβο αλλά και ενθουσιασμό.
Εδώ έχουμε υποχρέωση όσοι δεν είμαστε πια 18 να καλύψουμε το κενό που αφήνει η εξέλιξη του είδους μας. Υποχρέωση όλων μας, γονέων ή μη, να του επισημαίνουμε τους κινδύνους ξανά και ξανά με παραδείγματα και τραγικές ιστορίες που έχουμε βιώσει στο πετσί μας.
Εγώ το βασικό πρόβλημα το εντοπίζω στο ότι εμείς οι μεγαλύτεροι τείνουμε να τα ξεχνάμε και πέφτουμε στα ίδια λάθη ξανά και ξανά.
Συλλυπητήρια στους γονείς του, περαστικά στο παιδί που χαροπαλεύει και ας ελπίσουμε να γίνει μάθημα στους φίλους τους και σε όλους μας ότι κανείς δεν είναι άτρωτος.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
