Γιορτάζουμε φέτος τη συμπλήρωση 200 ετών από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821. Ένα γεγονός που τιμά την πατρίδα μας, την Ιστορία της, τους προγόνους μας και αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για όλες τις γενιές των Ελλήνων. Ένα σκλαβωμένο έθνος εν μέσω δυσμενούς διεθνούς συγκυρίας με απολυταρχικά ευρωπαϊκά καθεστώτα που κατέπνιγαν κάθε επαναστατική απόπειρα, χωρίς διεθνή ερείσματα και συμμάχους, αποφάσισε να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να καθορίσει τη μοίρα του. Η μακροχρόνια σκλαβιά, η καταπίεση, οι θανατώσεις, το παιδομάζωμα, ο σκοταδισμός, η έλλειψη οργανωμένης εκπαίδευσης δεν στάθηκαν ικανοί παράγοντες για να χαθεί η εθνική ταυτότητα. Σε πείσμα όλων μεταλαμπαδευόταν από γενιά σε γενιά και διατηρήθηκε άσβεστη στην εθνική μνήμη επί 400 χρόνια.
Το 1821 σήμανε η στιγμή της τελικής αναμέτρησης με την Ιστορία και το μέλλον. Οι υπόδουλοι ύψωσαν το ανάστημά τους τονίζοντας στους Ευρωπαίους το δίκαιο του αγώνα τους και διεκδικώντας το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Οργανώθηκαν προσφέροντας περιουσίες, χρήματα, όπλα, πλοία εμπορικά και στο τέλος την ίδια τη ζωή τους.
«Ελευθερία ή Θάνατος» το σύνθημα που ήχησε σε όλη τη ματωμένη ελληνική γη από την οποία αναδείχτηκαν ήρωες που αναμετρήθηκαν χωρίς φόβο μα με ασίγαστο πάθος με τους τυράννους. Δεν ήξεραν γράμματα, ήξεραν όμως ποια είναι η ιστορία τους, οι πρόγονοί τους και η προσφορά τους στην ανθρωπότητα. Είχαν θερμή πίστη και άδολο πατριωτισμό. «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς» είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης για την έναρξη της Επανάστασης. Όμως ξεκίνησαν τον μεγάλο, τον ωραίο αγώνα.
1821-1829.. Θυσίες, αναμετρήσεις, ήττες που σήμαιναν αιχμαλώτους που οδηγούνταν σε μαρτυρικό θάνατο, γυναικόπαιδα στα σκλαβοπάζαρα, καμένη γη…αλλά και νίκες που γέμιζαν περηφάνια τους Έλληνες από τα συντριπτικά χτυπήματα στον αλαζόνα εχθρό αποδεικνύοντας ότι κανείς δεν είναι αήττητος. Ο δρόμος τραχύς, με τις αδυναμίες της φυλής, τα ανθρώπινα πάθη και τα λάθη, τη δολερή διχόνοια να βγαίνουν στην επιφάνεια και παρ’ ολίγο να καταστρέψουν ό,τι είχε επιτευχθεί ως το 1824, διακινδυνεύοντας την επιτυχή έκβαση του Αγώνα.
Όμως «ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδας και δεν την πήρε πίσω». Μετά την ανέλπιστη Ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827, η εθνική υπόθεση εξασφάλισε την διεθνή υποστήριξη που της άξιζε. Το 1830 με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου αναγνωρίζεται το πρώτο ανεξάρτητο, μικρό σε έκταση, ελληνικό κράτος χάρη και στην αυτοθυσία των Ελλήνων.
Σήμερα, 200 έτη μετά, η χώρα μας θυμάται, όπως οφείλει, εκείνους τους γενναίους που έδειξαν το δρόμο προς την Ελευθερία και την αξιοπρέπεια των λαών. Έχουμε υποχρέωση να τιμούμε τους αμέτρητους γνωστούς και άγνωστους ήρωες και ηρωίδες, που δεν δείλιασαν μπροστά στο θάνατο, στάθηκαν ατρόμητοι μπροστά στην αυτοκρατορία του εχθρού και έδωσαν τα πάντα για να γιορτάζουμε εμείς ελεύθεροι.
Σήμερα, έχουμε υποχρέωση να είμαστε ενωμένοι. Πρέπει να φανούμε μέσα στις δυσκολίες αντάξιοι συνεχιστές των προγόνων μας τιμώντας την παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν. Τα ιστορικά διδάγματα από την πορεία του επαναστατικού Αγώνα είναι χρήσιμα για την εποχή μας:
Αυτά είναι τα διδάγματα που αντλούμε από την πορεία της Επανάστασης του 1821. Έχουμε υποχρέωση να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές αυτή την κληρονομιά αλώβητη, να διδασκόμαστε από τα λάθη αλλά και τα ηρωικά κατορθώματα και να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις.
Η Ελευθερία δεν χαρίζεται, κατακτάται!
Μόνο έτσι κερδίζεται το μέλλον!
Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός
Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
