30.11.2018 13:22

Λευτέρης Βενιάδης| Βρήκα το δρόμο μου και άρχισα να χτίζω

Ο Λευτέρης Βενιάδης εμπνέεται από τις παιδικές του αναμνήσεις, την ιστορία, την καθημερινότητα.

Στη Χίο με ενοχλεί ο  τραμπουκισμός που δυστυχώς ακόμα υπάρχει. Ο τσαμπουκάς. Η αίσθηση του «ποιος είσαι εσύ και ποιος είμαι εγώ!»

Συγκαταλέγεται στους καλύτερους μουσικοσυνθέτες της νέας γενιάς, με  εξαιρετικές σπουδές, σπουδαίες συνεργασίες, πλήθος ευρωπαϊκών και διεθνών διακρίσεων αλλά ταυτόχρονα παραμένει τόσο σεμνός και ταπεινός που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς νέους καλλιτέχνες.

Ο Λευτέρης Βενιάδης, με τη γνωστή έμφυτη ευγένεια  του αλλά και δίχως να μασά τα λόγια του, ξετυλίγει στον «π» τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας, μιλά για το ρόλο της μουσικής και του θεάτρου στη ζωή του, θυμάται την πρώτη του πρεμιέρα στο Βερολίνο, εκφράζει την πικρία του για την καχυποψία που επικρατεί στη Χίο και την Ελλάδα, εξηγεί πώς ξεκίνησε ως ιδέα  το Chios Music Festival και αναφέρεται  στα νέα έργα που ετοιμάζει.

Από τα Εξάρχεια στην Αγία Μαρίνα Εγκρεμού

  • Γεννήθηκα στα Εξάρχεια αλλά αμέσως μετά τη γέννηση μου μετακομίσαμε στη Χίο και στο οικογενειακό περιβάλλον του πατέρα  μου και μείναμε στη γειτονιά της  Αγίας Μαρίνας Εγκρεμού.
  • Οι γονείς μου, η μουσικός Νίκη Βενιάδη το γένος Νικολαϊδη και ο ζωγράφος Κύριλλος Βενιάδης, αποφασίζουν να επιστρέψουν από το Μόντρεαλ του  Καναδά στη Χίο. Εγώ είμαι το τρίτο και τελευταίο τους παιδί, έχουν προηγηθεί ο Γιώργος και η Ιωάννα. 

Στην Ελλάδα τα πάντα φιλτράρονται, καθώς έχουμε το βάρος  - ευλογία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Ο  χωρισμός των γονιών και η καταλυτική παρουσία της γιαγιάς Ελευθερίας 

  • Η αγάπη και η δημιουργικότητα ήταν παρούσες από την αρχή της ζωής μου ενώ  η πιο έντονη συγκινησιακή στιγμή των παιδικών μου χρόνων ήταν ο χωρισμός των γονιών μου.  Ο πατέρας μου μετακομίζει στο Ισραήλ, οπού αναλαμβάνει ένα σπουδαίο έργο στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων.
  • Μεγάλη σύνδεση με τη γιαγιά, από την πλευρά του πατέρα μου, δασκάλα Ελευθερία Βενιάδη το γένος Τσουρή, η οποία με μαθαίνει πολύ πριν πάω σχολείο να διαβάζω και να γράφω. Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι να είμαστε ξαπλωμένοι και να μου μαθαίνει γράμματα! Χωρίς καμία πίεση, χωρίς κανένα βάρος, ήταν ένα παιχνίδι που μου άρεσε.
  • Όταν πήγα σχολείο, ήμουν έτοιμος!

Η  πρώτη επαφή με τη μουσική

  • Την ίδια  αίσθηση παιχνιδιού είχα και όταν η μητέρα μου μου δείχνει τα πρώτα μαθήματα πιάνου και θεωρίας μουσικής. Πριν πάω στο σχολείο.
  • Θυμάμαι ότι ρουφούσα καθετί και ότι με κέρδισε από την πρώτη στιγμή η αίσθηση του ότι είχα να κάνω με μαθηματικά - με ποσότητες που οδηγούσαν σε ένα όμορφο αποτέλεσμα. Όλη η διαδικασία οδηγούσε σε μια καλαισθησία, που ενεργοποίησε  αμέσως τη δημιουργικότητά μου.

Η «χιλιοποδαρούσα» η πρώτη σύνθεση

  • Πρώτη σύνθεση έρχεται σε εκείνη την προσχολική ηλικία, για μια «χιλιοποδαρούσα»! Πρώτη ανεπίσημη παρουσίαση από εμένα σε φωνή και πιάνο με κοινό τη μητέρα μου, η οποία αρχίζει να ενθουσιάζεται και να τραγουδάει μαζί μου. Πολλές φορές το τραγουδάμε ακόμα!
  •  

«Θύμα» των Πανελληνίων

  • Ως άλλο ένα γνήσιο θύμα των πανελληνίων, αφού αναλώθηκα δύο έως τρία χρόνια σε ιδιαίτερα μαθήματα και όπως αποδείχτηκαν άσκοπες και πολυέξοδες προετοιμασίες, πέτυχα σε μια σχολή στην Αθήνα την οποία την άφησα με τεράστια μου χαρά όταν πέτυχα στη Δραματική Σχολή Βεάκη και τις εξετάσεις των ηθοποιών στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ήταν μια από τις πιο λυτρωτικές στιγμές της ζωής μου! Βρήκα το δρόμο μου και άρχισα να χτίζω.
  • Παράλληλα οι σπουδές στα  ανώτερα θεωρητικά στα Ωδεία προχωρούσαν με το ένα πτυχίο να διαδέχεται το άλλο, όλα με άριστα.
  • Η εξέλιξη αυτών των χρόνων τόσο σε μουσικό όσο και σε ηθοποιικό επίπεδο θα μου μείνει αλησμόνητη! Έπεσα με τα μούτρα, δούλευα ασταμάτητα, ζούσα σε ένα αβέβαιο αλλά στο βάθος γεμάτο σιγουριά όνειρο.
  • Μετά έφυγα στο Βερολίνο με υποτροφία. Μπήκα στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου στο τμήμα σύνθεσης με ειδίκευση στο σύγχρονο μουσικό θέατρο. Εκεί έπαιρναν ένα και μόνο άτομο σε κάθε εξάμηνο με συμμετοχή υποψηφίων από όλο τον κόσμο και εξετάσεις τόσο δύσκολες, που όταν τις πρωτοακούς σκέφτεσαι ότι είναι ακατόρθωτο.  Πήγα στις εξετάσεις και όταν βγήκα από αυτές ένιωσα ότι αλλάζει η ζωή μου. Ένιωσα ότι πέρασα. Ξάπλωσα στο γρασίδι έξω από το Πανεπιστημίου, έκλεισα τα μάτια μου και πέρασε η έως τότε ζωή μου και πορεία μου από μπροστά μου. Επίσης μια λυτρωτική στιγμή! 

Η πρώτη πρεμιέρα

  • Πρώτη επίσημη πρεμιέρα η «Μικρή Λειτoυργία» για Πιάνο, Εκκλησιαστικό Όργανο και Σοπράνο, φυσικά στο Βερολίνο!  Αυτό δεν το λέω μόνο με χαρά. Εμπεριέχει και μια πικρία. Προηγούμενες προσπάθειες μου να παρουσιάσω κάποιο έργο μου στην Αθήνα ή και στη Χίο αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και υπεροψία.
  • Στο Βερολίνο από την αρχή παρουσίασαν έργο μου αβίαστα, χωρίς ούτε καν να το διαπραγματευτούν και από εξαιρετικούς μουσικούς! Θυμάμαι την πρώτη πρόβα του έργου μου, είχα εντυπωσιαστεί! Δεν πίστευα ότι μπορούν να παιχτούν αυτά που είχα γράψει. Και όχι μόνο τα έπαιζαν αμέσως αλλά μου έλεγαν και ιδέες βελτίωσης.

Οι καλύτερες συνεργασίες

* Δύσκολα μπορώ να διαχωρίσω… ωστόσο:

1. Η εξοντωτική συνεργασία από την οποία προέκυψε το 1ο βραβείο  σύγχρονου μουσικού θεάτρου στο Βερολίνο σε διεθνή διαγωνισμό το 2012.

2. Η παράσταση «Γεώργιος Σουρῆς Τώρα» που έγινε στη Χίο με κόσμο από το νησί τον χειμώνα 2014 - 2015. Με κάλεσε η Ελευθερία Λυκοπάντη, το στήριξε το Ομήρειο και από εκεί που ξεκίνησε με 10 -15 χορωδούς, έφτασε να παρουσιαστεί ένα έργο με περίπου 70 άτομα επί σκηνής. Με είχε πιάσει ένας οίστρος και κάθε χαρακτηριστικό των συμμετεχόντων το μετέτρεπα σε προτέρημα και μέσο για να εξελιχθεί η παράσταση. Ήταν για όλους μια πρωτόγνωρη διαδικασία.

3. Οι συνεργασίες μου με τους σκηνοθέτες, Σπύρο Ευαγγελάτο, Κατερίνα Ευαγγελάτου, Παντελή Δεντάκη.

4. H συνεργασία για το "Bathtub Memory Project" στην Biennale σύγxρονου μουσικού θεάτρου του Μονάχου με την σκηνοθέτιδα Ελένη Ευθυμίου, τη σοπράνο Μαρία Καραμούζα και τους εικαστικούς Λεωνίδα Γιαννακόπουλο και Νατάσα Ευσταθιάδη.

Δύσκολο να μοιράζεσαι σε δύο πατρίδες

  • Είναι ωραίο, καμιά φορά πολύ κουραστικό, γιατί «αναγκάζομαι» να ζήσω τα διπλά στο μισό χρόνο!  Ζω σε δύο διαφορετικούς κόσμους και χτίζω έναν νέο, δικό μου, συνδυάζοντας αυτούς τους δύο.
  • Στην Ελλάδα έχουν τα πάντα μέλλον. Τα πάντα ωστόσο φιλτράρονται, έχουμε και αυτό το βάρος  - ευλογία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Η παντρειά μουσικής και θεάτρου

  • Και εδώ έχουμε διπλή εργασία. Δύσκολο πολύ αλλά οι δρόμοι που ανοίγονται κάθε φορά σου δίνουν τις λύσεις. Αρκεί να ξέρεις να τους δεις και το δυσκολότερο είναι να ξέρεις να επιλέξεις ποιον δρόμο θα ακολουθήσεις την εκάστοτε στιγμή.

Σύνθεση-σκηνοθεσία, ηθοποιία.

* Δεν ξέρω πώς τα προλαβαίνω όλα! Υπάρχει χρόνος πάντα, άλλωστε ο χρόνος δεν είναι σχετικός;

Ο ρόλος της μουσικής και του θεάτρου στα πολιτικά δρώμενα…

  • Βεβαίως διαδραματίζουν ρόλο! Δεν μου αρέσει όμως όταν είναι στρατευμένα. Αυτά πρέπει να κατευθύνουν και όχι να κατευθύνονται. Και να οδηγούν τον κάθε άνθρωπο στο να αναπτύξει τη δική του ιδιαιτερότητα. Μπορούν να δώσουν λύσεις, να ανοίξουν δρόμους για νέες οπτικές σε πολύ σύντομο χρόνο.  Ένα πολλαπλό όφελος καλαισθησίας  με πολιτικές προεκτάσεις.

Η Ιδέα του Chios Music Festival

  • Η κοινή αυτή ιδέα υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια μαζί με τη συνεργάτιδά μου Όλγα Holdorff  Μυριαγκού. Από το 2017 ξεκίνησαν πρακτικά να ενεργοποιούνται όλες οι μηχανές και να φτιάχνεται σιγά σιγά μια εξαιρετική ομάδα. 
  • Έχουν επιτευχθεί οι αρχικοί στόχοι του Festival , υπάρχει βέβαια πάντα το καλύτερο το οποίο επιδιώκουμε! Ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει και αυτό μας δίνει πολύ δύναμη για να συνεχίσουμε. Επίσης το ότι ο κόσμος περιμένει να δει κάθε φορά κάτι διαφορετικό και νέο και το ότι γνωρίζει πλέον ότι θα το έχει, μας δίνει κίνητρο για περαιτέρω συνεργασίες και ιδέες!
  • Είμαστε ανεξάντλητοι λόγω του ότι το νησί μας δίνει αυτό το χαρακτηριστικό!

    Ο τσαμπουκάς με ενοχλεί…

  • Με ενοχλούν και με εκνευρίζουν πράγματα στη Χίο όπως ο  τραμπουκισμός που δυστυχώς ακόμα υπάρχει. Ο τσαμπουκάς. Η αίσθηση του «ποιος είσαι εσύ και ποιος είμαι εγώ!» Το θυμάμαι από το σχολείο και το παιχνίδι, οδηγούσε πολλές φορές σε ξύλο. Δυστυχώς το συναντώ πολλές φορές και στη ζωή των ενηλίκων
  • Στα σκαριά…
  • Προετοιμάζω δύο πολύ σημαντικά έργα για το επόμενο καλοκαίρι και φθινόπωρο, το ένα για το Τιρόλ στην Αυστρία και το άλλο για το Μπόχουμ στη Γερμανία σε ένα από τα πιο γνωστά φεστιβάλ του κόσμου, αυτό της Ruhrtriennale. Kαι βεβαίως είμαστε σχεδόν έτοιμοι για  το χειμερινό μέρος του Chios Μusic Festival που θα γίνει από τις 4 έως τις 9 Φλεβάρη!  Και διαμορφώνουμε και το πρόγραμμα του καλοκαιρινού μέρους.
  • Το φετινό Chios music festival θα έχει αρκετές εκπλήξεις! θα ακολουθήσει σχετική ανακοίνωση
  • Τα θέλω και το μέλλον

    Διάφορα θα έρθουν που ούτε ακριβώς και εγώ τα γνωρίζω. Μπορώ ωστόσο να ανακοινώσω ότι σε λίγο καιρό θα εκδοθούν οι μουσικές μου από την "Πενθεσίλεια" και τον "Κύκλωπα". Στο τελευταίο στάδιο βρίσκεται και η ηχογράφηση από τον "Γεώργιο Σουρή Τώρα" από την παράσταση που  έγινε στο Μέγαρο Μουσικής.

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ