Ντροπή και αίσχος. Στη σημερινή εποχή ενόψει 2014 και στον αιώνα της τεχνολογίας είναι άδικο να φεύγουν από τη ζωή άνθρωποι από την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμό. Θεωρώ ανεπίτρεπτο το Δημόσιο, το οποί πληρώνω εγώ και ο καθένας από την τσέπη μας να αδρανεί.
Σας παραθέτω το γεγονός που συνέβη για να μην υπάρξουν άλλοι στη δική μου δυσμενή θέση:
Πέμπτη ξημερώματα στις 04:30 καλέσαμε το Νοσοκομείο ζητώντας ασθενοφόρο επειγόντως. Τους εξηγήσαμε ότι η κατάσταση ήταν κρίσιμη ότι το σπίτι μας βρισκόταν 200 μέτρα από κει, λέγοντας ακριβώς διεύθυνση και αριθμό.
Μας ζητήθηκε επανειλημμένως το τηλέφωνό μας (δεν έχετε αναγνώριση κλήσεων κ. διοικητά) και η οδός μας. Μας ζήτησαν μισό λεπτό να μας συνδέσουν με τα επείγοντα. Το τηλέφωνο χτυπούσε 8 ολόκληρα λεπτά ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ κι η γραμμή έπεσε. Η κατάσταση της μητέρας μου χειροτέρευε και φώναζε βοήθεια.
Το τηλέφωνο χτυπάει μετά από 1 λεπτό (ήταν από το Νοσοκομείο). Τους φωνάξαμε ότι χάνουμε τη μητέρα μας και να κάνουν γρήγορα. Περιμέναμε 5 λεπτά ακόμα. Δεν βλέπαμε ανταπόκριση από πουθενά. Αποφασίσαμε να τη μεταφέρουμε μόνοι μας. Η μητέρα μου χειροτέρευε στιγμή με στιγμή. Το σπίτι μας έχει σκάλες κι εκείνη δεν μπορούσε να προχωρήσει. Τη σηκώσαμε στα χέρια για να κατεβούμε τα σκαλιά με κίνδυνο να επιδεινωθεί η κατάστασή της. Τη βάλαμε στο αυτοκίνητό μας και τη μεταφέραμε στο Νοσοκομείο. Φθάνοντας έξω από τα επείγοντα κι αφού σφυρίζαμε σαν τρελοί κανείς δεν βγήκε. Μπήκε μέσα η αδερφή μου και φώναξε βοήθεια. Τότε κινήθηκε η Νοσοκόμα και ο εφημερεύον ιατρός. Βγήκαν έξω. Ξαπλώσαμε στο δρόμο τη μητέρα μου (σαν σκυλάκι) και τότε ξεκινούσε το ασθενοφόρο από το Νοσοκομείο για το σπίτι μας. Ώρα 04:50.
Τους φωνάξαμε να γυρίσουν γιατί την είχαμε μεταφέρει εμείς. Ο συγκεκριμένος ιατρός και η νοσοκόμα τη σύνδεσαν με τον παλμογράφο (κι αν τα μηχανήματά σας δεν είναι χαλασμένα) έδειχναν παλμούς που ανέβαιναν ταχύτατα.
Οι δύο άνδρες του ασθενοφόρου πλησίασαν έβγαλαν το φορείο από το όχημα, τους βοηθήσαμε και ανεβάσαμε πάνω σε αυτό τη μητέρα μου και τη μεταφέραμε μέσα. Δυστυχώς η μάχη χάθηκε. Ήταν μόλις 56 χρονών. Δεν πιστεύω ότι κανείς αξίζει αυτή τη συμπεριφορά και ένα παραπάνω η μητέρα μου.
Αγαπητοί μου συμπολίτες,
Αν ποτέ βρεθείτε σε παρόμοια κατάσταση προσπαθήστε να μεταφερθείτε στο Νοσοκομείο με συγγενείς. Γιατί διαφορετικά προσευχηθείτε. Είμαι Έλληνας πολίτης που συνεχώς πληρώνω νέους φόρους και θα ήθελα η ζωή μου να αξίζει κάτι παραπάνω.
Κύριε διοικητά του Νοσοκομείου,
Γνωρίζοντας τι συμβαίνει στον κλάδο της Δημόσιας Υγείας και των Δημοσίων Υπαλλήλων θέλω να αποδώσετε ευθύνες όπου αναλογούν, έτσι ώστε ποτέ να μην βρεθεί κανείς στη θέση που μας φέρατε.
Με εκτίμηση
Σ.Α.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
